Πρώτος στόχος της Τρόικας ήταν η “σάρωση” των εργασιακών δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα αυτή τη φορά. Το Μνημόνιο που υπογράφηκε πέρυσι στις 5 Μαΐου δεν είναι αρκετό, αναθεωρήθηκε ήδη με τον νόμο του Δεκεμβρίου για τα εργασιακά και ίσως αναθεωρηθεί και πάλι (προς το χειρότερο για τους υπάλληλους) μέχρι τα τέλη του ερχόμενου Ιουνίου.Πρώτος στόχος... μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων οι μειώσεις μισθών ως 15%. Ήδη εκκρεμούν στα πρωτοδικεία 60 αιτήσεις για δημιουργία επιχειρησιακών σωματίων.
Δεύτερος στόχος οι συμβάσεις εργασίας. Η μετατροπή της σύμβασης ορισμένου χρόνου σε αορίστου δεν θα γίνεται πλέον σε 23 μήνες. Επίσης οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου θα “σπάνε” από τον εργοδότη χωρίς αυτός να είναι υποχρεωμένος να καταβάλει τους μισθούς ως το τέλος της σύμβασης.
Όλα αυτά, αν συνεχίσουν να καθυστερούν, θα επιβληθούν με νέο νόμο που θα φέρει η Κυβέρνηση και με τον οποίο θα γίνει υποχρεωτική η επέκταση των κλαδικών συμβάσεων παντού.
Για όσες επιχειρήσεις δεν μετέχουν στις συλλογικές διαπραγματεύσεις ακόμη και χωρίς την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης οι κλαδικές συμβάσεις δεν θα ισχύουν. Έτσι οι επιχειρήσεις θα μπορούν να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις με μόνο περιορισμό ο μισθός να μην είναι κατώτερος από 759,5 ευρώ της ΕΓΣΣΕ.
Παράλληλα και κατ' επιταγή της Τρόικας μέσω συμβάσεων μερικής απασχόλησης με μειωμένο ωράριο και αποδοχές επιχειρείται η... πάταξη της ανεργίας. Αντί για έναν υπάλληλο δηλαδή ο εργοδότης θα μπορεί με τα ίδια χρήματα να πάρει δύο και έτσι τα ... νούμερα της ανεργίας να πέσουν. Με άλλα λόγια θα έχουμε αντί ενός υπαλλήλου και ενός ανέργου σήμερα θα έχουμε δύο εργαζόμενους part time κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου