Για το Χαϊδάρι της Ανθρωπιάς και της Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Πλησιάζοντας οι Δημοτικές Εκλογές, απαραίτητο είναι οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι που διεκδικούν την ψήφο των πολιτών να κάνουν γνωστές τις προτάσεις και το συγκεκριμένο σχέδιό τους για τη Διοίκηση του Δήμου. Μ' αυτόν τον τρόπο θα ανοίξει μια γόνιμη συζήτηση, ακόμη και να μπολιαστούν ιδέες από τον ένα στον άλλον. Το Χαϊδάρι χρειάζεται τη δημιουργικότητα όλων μας.

Ειρήνη Λυμπουσάκη – Γεωργιάδη

υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με το συνδυασμό "ΕΝΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ"  και τον υποψήφιο Δήμαρχο ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΟΖΙΚΑ.

Η Ειρήνη Λυμπουσάκη - Γεωργιάδη, μεγάλωσε στο Πυργί της Χίου. Μάλιστα, είναι ένα ενεργό μέλος της Χιώτικης κοινωνίας της Αττικής, ως γενική γραμματεάς του Συλλόγου Πυργούσων Αττικής.

Από τη στιγμή που δέχθηκα την πρόταση του επικεφαλής του συνδυασμού μας να είμαι υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος, προσπάθησα να...
συγκεντρώσω πληροφορίες για την Κοινωνική Πολιτική που άσκησαν διάφοροι Δήμοι στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια της μεγάλης κρίσης, με σκοπό βέβαια να δανειστούμε τα καλύτερα στοιχεία. Γιατί αυτός είναι ο τομέας δραστηριότητας του Δήμου που, δεν ξέρω αν θα λέγαμε ότι είναι ο σημαντικότερος, αλλά εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει περισσότερο σαν πολίτη κατ’ αρχήν και σαν υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο στη συνέχεια.

Αν δηλαδή δεν ήμουν υποψήφια με τον Ανδρέα Μποζίκα και με ρωτούσαν "ποιόν συνδυασμό θα ψηφίσεις;", θα απαντούσα: "Αυτόν με το καλύτερο και πιο συγκεκριμένο κοινωνικό πρόγραμμα".

Ο τομέας στον οποίον έχει γίνει η περισσότερη δουλειά από τους Δήμους είναι αυτός της σίτισης και διανομής τροφίμων. Ο καλύτερος και απλούστερος θεσμός για να φέρουμε στην πόλη μας είναι η Τράπεζα Τροφίμων. Πως λειτουργεί: Σε τακτική βάση, μια φορά το μήνα ας πούμε, συγκεντρώνονται τρόφιμα από δωρεές των πολιτών. Εθελοντές μαζί με υπαλλήλους του Δήμου έξω από κάθε σουπερ μάρκετ μαζεύουν τρόφιμα. Παράλληλα, συγκεντρώνονται όσο πιο συχνά γίνεται δωρεές από επιχειρήσεις και άλλους θεσμούς. Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Για παράδειγμα, πέρυσι κάποιος άλλος Δήμος της Δυτικής Αθήνας έκλεισε χορηγία με ένα μεγάλο θεσμικό παράγοντα και μοιράζονται 35 κιλά τρόφιμα το μήνα σε 140 οικογένειες της πόλης επί ενάμιση χρόνο τώρα. Άρα, και στο Χαϊδάρι μπορούμε.

Ακόμα πιο σημαντική, κατά τη γνώμη μου, δραστηριότητα είναι το Δημοτικό Δίκτυο Υγείας, που σε κάποιες περιπτώσεις ονομάζεται Κοινωνικό Ιατρείο και Φαρμακείο. Πιο σημαντική, γιατί σήμερα οι ανασφάλιστοι στην τοπική κοινωνία μας είναι πολλές χιλιάδες. Η λειτουργία αυτή δεν απαιτεί καθόλου χρήματα από τον Δήμο. Πώς οργανώνεται: Η Κοινωνική Υπηρεσία απευθύνεται σε όλους τους γιατρούς που λειτουργούν ιατρείο στην πόλη και ζητά να προσφέρουν εθελοντικά ιατρική φροντίδα τρεις ώρες την εβδομάδα, από το ιατρείο τους πάντα.

Η ανταπόκριση των γιατρών στους Δήμους όπου υλοποιήθηκε είναι πολύ μεγάλη. Στο κάτω-κάτω, τι είναι τρεις ώρες την εβδομάδα; Με την ανταπόκριση όμως δεκάδων γιατρών φτιάχνεται ένα δυναμικό δίκτυο με όλες τις ειδικότητες.

Ο ανασφάλιστος ασθενής απευθύνεται στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου και κλείνει δωρεάν ραντεβού με γιατρό της ειδικότητας που χρειάζεται. Αν χρειάζεται, συνταγογραφούνται φάρμακα. Αυτά ο ασθενής τα προμηθεύεται με τη συνταγή από το Κοινωνικό Φαρμακείο, που λειτουργεί συγκεκριμένη ημέρα στην Κοινωνική Υπηρεσία, με βάρδια εθελοντών φαρμακοποιών και με φάρμακα από δωρεές φαρμακείων.

Μεγάλη σημασία στο Δημοτικό Δίκτυο Υγείας έχει η φροντίδα και ο εμβολιασμός για τα παιδιά ανασφάλιστων οικογενειών. Αυτό γίνεται και με εκστρατείες ενημέρωσης στα σχολεία ή με Ημέρες Δράσης όπου συμμετέχουν μεγάλοι εθελοντικοί φορείς όπως οι Γιατροί του Κόσμου.

Όλα αυτά δεν είναι απλά σχέδια, γίνονται συνεχώς λίγα χιλιόμετρα από εδώ. Γιατί όχι και στο Χαϊδάρι;

Μια και μιλήσαμε για τα παιδιά, ας έρθουμε στο Κοινωνικό Φροντιστήριο. Είναι θεσμός για τα παιδιά Γυμνασίου και Λυκείου που χρειάζονται βοηθητική διδασκαλία και οι οικογένειες τους αδυνατούν να ανταποκριθούν στο έξοδο. Λειτουργεί σε πολλούς γειτονικούς μας Δήμους με εθελοντές καθηγητές από τα σχολεία της πόλης και στεγάζεται σε ένα Γυμνάσιο και Λύκειο τις απογευματινές ώρες. Παντού οι Διευθυντές των σχολείων ανταποκρίθηκαν στα σχετικά αιτήματα του Δήμου άμεσα, παντού βρέθηκαν εθελοντές καθηγητές. Γιατί και στο Χαϊδάρι δεν μπορούμε να νοιαστούμε ώστε όλα τα παιδιά να έχουν ίσες ευκαιρίες;

Και δεν είναι μόνον αυτά. Λειτουργούν ήδη κοινωνικά ανταλλακτήρια όπου οικογένειες με οικονομικές δυσκολίες αποκτούν δωρεάν είδη ένδυσης και υπόδησης, μπαζάρ σχολικών ειδών, Δημοτικοί Λαχανόκηποι που τους καλλιεργούν άνεργοι, Τράπεζες Χρόνου όπου ανταλλάσσονται άμεσα υπηρεσίες ανάλογα με τις δεξιότητες των ανέργων (σου βάφω το σπίτι – κάνεις αγγλικά στο παιδί μου).

Όλα αυτά είναι φανερό ότι έχουν μηδενικό κόστος για τον Δήμο, απλώς απασχολούνται στο ωράριο τους για να τα οργανώσουν οι υπάρχοντες υπάλληλοι. Χρειάζονται εθελοντές πολίτες και αυτοί βρέθηκαν παντού. Είμαι σίγουρη ότι θα βρεθούν και στο Χαϊδάρι.

Μια τελευταία παρατήρηση. Όλη αυτή η προσπάθεια για ένα Χαϊδάρι της Ανθρωπιάς και της Αλληλεγγύης δεν σημαίνει ότι παραγνωρίζει κανείς τη στρατηγική σημασία της τοπικής ανάπτυξης, ώστε να μειωθεί η ανεργία και η φτώχεια. Ούτε ότι λύνονται τα σοβαρά προβλήματα και διορθώνονται οι αποτυχημένες πολιτικές που έφεραν τη χώρα στα σημερινά αδιέξοδα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Πιστεύω όμως ότι μέχρι να απαντήσουμε στα προβλήματα αυτά, με την όποια λύση δώσουμε εμείς οι πολίτες με την ψήφο μας στις πολιτικές εκλογές, δεν δικαιούμαστε να μείνουμε αδρανείς.