Λίγες ώρες πριν φύγει από τη ζωή ο Μητροπολίτης Χίου Ψαρών και Οινουσσών στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης είχε αναρτηθεί Χαιρετιστήριο μήνυμα του για τον εορτή της Αγίας Μαρκέλλας της Χιοπολίτιδος (22/7)

ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΝ  ΜΗΝΥΜΑ
ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ
κ. κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓ. ΜΑΡΚΕΛΛΗΣ
ΤΗΣ ΧΙΟΠΟΛΙΤΙΔΟΣ
*  *  *

ληθινή ἡρωίδα τῆς Πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ Ἁγία Μαρκέλλα ἡ Χιοπολίτις, ἡ ὁποία κατέχει ἐξέχουσα θέση στή μεγάλη καί ἀτέλειωτη παράταξη τῶν Μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀνήκει στό "νέφος μαρτύρων", πού ἔχουμε στήν Ἐκκλησία μας, τό ὁποῖο...
ἐμπλουτισμένο μέ στρατιές Νεομαρτύρων, στά χρόνια τῆς τουρκοκρατίας, εἶναι ἕνα πολύτιμο κεφάλαιο καί γιά τήν Ἐκκλησία καί γιά μᾶς, γιατί εἶναι πηγή ἐμπνεύσεων γιά ἀγῶνες, γιά ἡρωϊσμό καί ἀπόδειξη τῶν θυσιῶν, πού ἀπαιτήθηκαν, γιά τή στερέωση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Στό καιρό μας, ὅπου πολλές λέξεις ἔχασαν τό ἀληθινό τους νόημα, οἱ ἄνθρωποι συνηθίζουν νά θεωροῦν ἥρωες ἐκείνους ἀπό τούς συνανθρώπους τους, πού, γιά τήν ἐξασφάλιση ἐφήμερων, πολλές φορές, ἀγαθῶν, προσφέρουν τίς δυνάμεις τους. Ἀλλά οἱ ἀληθινοί ἥρωες δέν πλάθονται μέσα στούς στίβους τῶν κάθε εἴδους συμφερόντων. Οἱ ἀληθινοί ἥρωες εἶναι αὐτοί, πού μάχονται γιά εὐγενικές ἰδέες, θυσιάζοντας ἀκόμη καί τή ζωή τους γι' αὐτές, εἶναι αὐτοί, πού, μακριά ἀπό κάθε ὑστεροβουλία, ἐνεργοῦν πάντα συνεπεῖς σ' ἐκεῖνο πού πιστεύουν.
Ἡ Ἁγία Μαρκέλλα εἶναι ἡρωίδα, εἶναι ἀληθινή καί ἀδιαμφισβήτητη νικήτρια, γιατί γιγάντωσε τόν ἑαυτό της μέ τήν πίστη στό Χριστό καί κατώρθωσε νά φθάσει στή θυσία, χωρίς νά ὑποστείλει τή σημαία τοῦ χρέους της καί χωρίς νά προδώσει ἐκεῖνο, στό ὁποῖο πίστευε.
Οἱ κόκκινες πέτρες, κατά μῆκος τῆς ἀκροθαλασσιᾶς στό Ἱερό Προσκύνημά της στή Βολισσό τῆς Χίου, μοναδικές στήν περιοχή τοῦ μαρτυρίου της, μαρτυροῦν τό πάντιμο καί παρθενικό αἷμά της, πού χύθηκε ἐκεῖ, χάριν τοῦ Χριστοῦ, ἀπό τόν ἄσπλαχνο πατέρα της. Καί τό ἁγίασμα, στόν τόπο τῆς θυσίας της, ἀναβλύζοντας ἀπό τή σχισμή τῶν βράχων, πού δέχθηκαν τό ἅγιο σῶμά της, γίνεται θερμό καί ταράσσεται, ὅταν ψάλλεται ἡ Ἱερά Παράκλησίς της.
Οἱ νέοι μας ἀναζητοῦν, καί σήμερα καί πάντοτε, πρότυπα πρός μίμηση. Καί στρέφουν τήν προσοχή τους σέ ὅ,τι ἔντεχνα  ἐμφανίζεται νά λάμπει στό στερέωμα. Συχνά, ὅμως, τά ἰνδάλματα αὐτά καί τά κάθε λογῆς εἴδωλα διαψεύδουν, μέ πάταγο, τούς θιασῶτες καί θαυμαστές τους. Πράγματι. Γιά ὅσους ἀναζητοῦν πρότυπα ἡρωϊσμοῦ σέ πρόσωπα, πού δέν ἔχουν εἰλικρινά καταξιωθεῖ σάν πνευματικοί ἀγωνιστές, ἡ μαρτυρία τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐνοχλητική. Καθώς τό παράδειγμά τους ὑπερέχει, κρίνει ταυτόχρονα τίς συμβατικότητες τῆς ἐποχῆς μας, πού τόσο ἀρέσουν στούς ἀνθρώπους, σάν ἱκανοποιοῦνται μέ ψεύτικα ὑποκατάστατα ἀληθινῶν ἡρῴων.
Ἐκεῖνο πού, τελικά, μᾶς μένει ἀπό τόν ἑορτασμό τῆς Ἁγίας Μαρκέλλης εἶναι ἀπό τό ἕνα μέρος ἡ ἀστείρευτη πηγή τῆς ἐσωτερικῆς της δυνάμεως, πού εἶναι ἡ πίστη στόν Χριστό, καί ἀπό τό ἄλλο μέρος τό αἰώνιο μῖσος τῶν ἀνθρώπων ἐναντίον ἐκείνων, πού, μέ τήν ἀρετή τους, γίνονται ἐμπόδιο στό δρόμο τῆς κακίας.
Στερεωμένη πάνω στό βράχο τῆς πίστεως ἡ Ἁγία, στάθηκε ἀνυποχώρητη μπροστά στή βία, καί, στήν οὐσία, ἔγινε ἡ ἀληθινή νικήτρια, ἔστω κι ἄν ἔγραψε μέ τό αἷμά της τήν τελευταία σελίδα τῆς ζωῆς της.
Καί εἶναι ἀνάγκη σήμερα νά σκύψωμε μέ ἐμβρίθεια πάνω στό παράδειγμά της, γιατί, σέ παγκόσμια κλίμακα, παρατηρεῖται ἔλλειψη ἀληθινῶν ἡρῴων, πιστῶν στό Χριστό, ἕτοιμων γι' Αὐτόν νά θυσιασθοῦν. Γιά μᾶς, πού πιστεύουμε, οἱ μάρτυρες εἶναι ὁ πολύτιμος καί ἀνεκτίμητος θησαυρός μας. Αὐτήν τήν παράδοση ἔχουμε ἀπό τά παλιά χρόνια, ἀπό τότε, πού πάνω στούς τάφους καί τά μνήματα τῶν μαρτύρων, ἡ Ἐκκλησία τοποθετοῦσε τίς ἅγιες Τράπεζες.
Ἑορτάζοντας τήν ἱερά Μνήμη της, παίρνουμε θάρρος, ὅσοι ἐξακολουθοῦμε νά κρατᾶμε τή μικρή ἤ μεγάλη σημασία τῶν χριστιανικῶν μας ἰδανικῶν στά χέρια, γιά νά συνεχίσουμε τό δύσκολο δρόμο μας, μέχρι τήν τελική νίκη.