Ο ιδρυτής της Δ.Ε.Θ.
Ο Νικόλαος Γερμανός, ο ιδρυτής της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης υπήρξε εξαίρετος επιστήμων, δόκιμος συγγραφέας και αξιόλογος πολιτικός. Υπήρξε ένας άνθρωπος με πλατιά μόρφωση και υψηλά ιδανικά, ταυτόχρονα όμως ήταν και άνθρωπος της δράσης.
Πριν από εβδομήντα χρόνια, ο Νικόλαος Γερμανός συνέλαβε την ιδέα της οργάνωσης μιας Γενικής Έκθεσης, όχι στην πρωτεύουσα, αλλά στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Διέθετε την επιμονή, τη...
διπλωματική ευελιξία και το θάρρος που απαιτούνταν για να ξεπεραστούν οι αμέτρητες δυσκολίες και η γραφειοκρατική αδράνεια, για να γίνει το όραμά του πραγματικότητα.
Τον άνθρωπο αυτό με το μοναδικό χαρακτήρα και την έντονη προσωπικότητα, ο λαός της Θεσσαλονίκης θα πρέπει να τον θυμάται μ' ευγνωμοσύνη.
78 χρόνια από την ίδρυση και καθιέρωση της Δ.Ε.Θ.
Χρειάζεται να διευκρινιστεί ότι η ίδρυση και η καθιέρωση του θεσμού που έγινε το 1926, έγινε με τη μορφή και τον τίτλο ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Οργανωτής και εκδήλωση είχαν τον ίδιο τίτλο. Και η μόνη εκδήλωση ήταν η Γενική Διεθνής Έκθεση.
Από τη στιγμή όμως που ο οργανωτής έγινε φορέας διοργάνωσης και άλλων εκδηλώσεων, προπάντων δε άλλων Εκθέσεων, παρουσιάστηκε η ανάγκη να αλλάξει τίτλο.
Έτσι, απ' το 1977, χρονιά στην οποία ο Οργανισμός μετατράπηκε από Ν.Π.Δ.Δ. σε Α.Ε., άλλαξε και ο τίτλος του φορέα-οργανωτή: Έγινε ΔΕΘ ΑΕ - HELEXPO, που διοργανώνει μία Γενική Έκθεση (την ετήσια Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης), πολλές Διεθνείς Ειδικές Εκθέσεις (Μαρμάρου - Ορυκτών - Μηχανημάτων, Τροφίμων - Ποτών - Εξοπλισμού - Μηχανημάτων, Επίπλου - Διακόσμησης - Εξοπλισμού - Μηχανημάτων, Δομικών Υλικών - Κατασκευών - Εξοπλισμού Μηχανημάτων, Γεωργικών Μηχανημάτων - Εξοπλισμού - Εφοδίων, Τουρισμού, Σχολικών - Χαρτικών - Βιβλίων, Κοσμήματος, Αλιείας κ.α.), Διεθνή Συνέδρια και Πολιτιστικές Εκδηλώσεις.
Με βάση τον ιδρυτικό νόμο της, η HELEXPO, με έδρα την Θεσσαλονίκη, είναι ο επίσημος ελληνικός φορέας διοργάνωσης Διεθνών Εκθέσεων, Συνεδρίων, και Πολιτιστικών Εκδηλώσεων. Από το 1929, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, είναι μέλος της Ένωσης Διεθνών Εκθέσεων (UFI). Από το 1983, μέλος της Ένωσης έγινε και η DETROP, μία από τις Διεθνείς Ειδικές Εκθέσεις της HELEXPO.
Οι πρώτοι στόχοι
Ανήκει στα στοιχεία του ιστορικού της Έκθεσης - αλλά μέσα απ' αυτά βγαίνουν και οι πρώτοι στόχοι της - η κατάσταση στην οποία βρισκόταν τότε η Ελλάδα, η ελληνική οικονομία και ειδικότερα η οικονομία της Βόρειας Ελλάδας και της Θεσσαλονίκης.Το βασικό δεδομένο της ιστορικής πραγματικότητας ήταν το ότι λίγα χρόνια πριν η Ελλάδα, ύστερα από μία μακρά πολεμική περίοδο (η οποία ουσιαστικά άρχισε το 1912 και τελείωσε το 1922), ήταν υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής και της ανταλλαγής των πληθυσμών. Η Θεσσαλονίκη, επιπλέον, ήταν ακόμα βαριά πληγωμένη από την πυρκαϊά του 1917, που είχε καταστρέψει τις πιο κεντρικές περιοχές της.
Για την Ελλάδα υπήρχε ένα σκέλος μεγάλου ιστορικού παθητικού. Ένα μεγάλο τμήμα του ελληνισμού είχε ξεριζωθεί απ' τις προαιώνιες εστίες του. Η ανταλλαγή των πληθυσμών γινόταν σημείο καμπής σε μια ιστορία τουλάχιστον 3.000 χρόνων. Αλλά, ο απολογισμός, όσο κι αν σκιάζεται απ' την Μικρασιατική συμφορά, δεν πρέπει να αλλοιώνει την αληθινή σημασία των γεγονότων. Και αυτό γιατί, όταν το 1923 με την συνθήκη της Λωζάνης, έκλεισε ο κύκλος της εξόρμησης του 1912, τα σύνορα της Ελλάδας είχαν επεκταθεί από την Μελούνα στον Έβρο και έφθαναν πλέον από τη Δοϊράνη στο Λιβυκό Πέλαγος.
Όπως αναφέρθηκε, το γενέθλιο έτος της ΔΕΘ είναι το 1926. Στις 3 Οκτωβρίου της χρονιάς αυτής, έγιναν τα εγκαίνια της 1ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Η ιστορική ακρίβεια, ωστόσο, επιβάλλει να σημειώσουμε ότι σαν ιδρυτικό έγγραφο της ΔΕΘ, πρέπει να θεωρηθεί η υπ' αριθμόν 16968/30 Απριλίου 1925 απάντηση του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας σε αναφορά του Νικολάου Γερμανού. Με την απάντηση αυτή το Υπουργείο αποδέχθηκε την πρόταση για τη διοργάνωση Διεθνούς Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη. Πρόταση που έγινε πραγματικότητα το επόμενο έτος.
Ωστόσο, το βασικό πρόβλημα που είχε να αντιμετωπίσει η Ελλάδα στην περίοδο αυτή, ήταν η ανασυγκρότηση, η αποκατάσταση των προσφύγων και η ανάπτυξη της οικονομίας της. Το ίδιο πρόβλημα και μάλιστα σε αυξημένη κλίμακα είχε να αντιμετωπίσει και η Θεσσαλονίκη. Αυτό το γεγονός, καθορίζει και τους στόχους της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, και απ' αυτό ανέκυπταν και τα μερικότερα προβλήματά της, όπως και οι δυνατότητες για την επίλυσή τους.
Ανέκδοτα περιστατικά και φωτογραφίες ή συμβάντα άγνωστα στους περισσότερους, με «πλοηγό» το λεύκωμα «75 χρόνια επί 15 ημέρες», που έγραψε και επιμελήθηκε ο Κυριάκος Ποζρικίδης, έπειτα από τετραετή έρευνα σε αρχεία και υλικό εφημερίδων και φυσικά περιλαμβάνει πολύ περισσότερα στοιχεία, απ’ αυτά που επιλέξαμε.
Η αρχή
Το 1926 η Θεσσαλονίκη έχει περάσει τα πάντα. Πολέμους, ολοκληρωτική καταστροφή σε πυρκαγιά, αμέτρητα πλήθη προσφύγων στην πόλη. Ταυτόχρονα έχει όλα τα στοιχεία για να ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον. Μακραίωνη ιστορία, λιμάνι σημαντικό, σύνδεση με τα Βαλκάνια και τη Δυτική Ευρώπη.
Σε μια τέτοια πόλη, πολυεθνική και πολύγλωσση και σε σημαντικότατη γεωγραφική θέση, μια διεθνής εμποροπανήγυρις δεν θα ήταν δυνατόν να σημειώσει αποτυχία.
1η ΔΕΘ 1926
Ο Νικόλαος Γερμανός λοιπόν ανοίγει τις πόρτες της πρώτης Εκθεσης, η οποία στεγαζόταν κατόπιν παραχωρήσεως του στρατού στο πεδίο του Αρεως ακριβώς απέναντι από το κτίριο της Ηλεκτρικής Εταιρείας (έχει κατεδαφιστεί σήμερα) στην περιοχή Στρατηγείο. Kάλυπτε 7.000 τ.μ. Σύμφωνα με τα αρχεία της ΔΕΘ, στην πρώτη Εκθεση συμμετείχαν 600 εκθέτες και είχε 100.000 επισκέπτες.
Η Nestle μοιράζει στους μικρούς επισκέπτες της έκθεσης δωρεάν γάλα. Η ανέχεια την εποχή εκείνη είναι τέτοια, που σχηματίζονται ουρές για το απρόσμενο δώρο.
Την ίδια χρονιά, η εταιρεία «Ε.Χριστοδούλου-Παστέρ» παρουσιάζει στη ΔΕΘ «θεραπεία συφιλίδος με το ελληνικό βισμούθιο».
Η επίσκεψη στη ΔΕΘ διαφημίζεται στις εφημερίδες ως ιστορικό καθήκον: «Κάθε Έλλην έχει ιστορικό καθήκον να επισκεφτεί την 1η ΔΕΘ που εμπνέει αληθινά αίσθημα εθνικής υπηρηφάνειας».
Είναι η εποχή που οι φίλοι της μπίρας μπορούν να απολαύσουν ένα παγωμένο ποτήρι «ΦΙΞ» στην τιμή της μίας δραχμής, ακούγοντας ραδιόφωνο, αφού ο ραδιοηλεκτρολόγος Χρήστος Τσιγγιρίδης ξεκινά τη λειτουργία του Πρώτου Ραδιοσταθμού Θεσσαλονίκης.
2η ΔΕΘ 1927
(Φωτ: Άποψη της ΔΕΘ, η εντυπωσιακή Πύλη και στο βάθος διακρίνεται το Στρατηγείο)
Αμέσως μετά την ίδρυσή της και από χρόνο σε χρόνο, η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης μεγαλώνει σε έκταση, δύναμη και ακτινοβολία. Οι επίσημες κρατικές συμμετοχές αυξάνονται, οι ελληνικές επιχειρήσεις χτίζουν δικά τους περίπτερα, οι εμπορικοί επισκέπτες κάνουν χρυσές δουλειές και ο αριθμός των απλών επισκεπτών μεγαλώνει εντυπωσιακά φτάνοντας τις 200.000, αν και η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν τραγική καθώς την άνοιξη του 1927 η Ελληνική Kυβέρνηση προσέφυγε στην Kοινωνία των Εθνών για να πετύχει έκδοση δανείου υπό την εγγύησή της, αφού η πίστη της χώρας στις ξένες αγορές ήταν τότε χαμηλή.
Το κλίμα στην Έκθεση εορταστικό: στο περίπτερο του Αγίου Όρους, εκτός από αγιογραφίες, πωλούνται λάδια, μπαχαρικά και βότανα ως παυσίπονα και ιαματικά, ενώ στην είσοδο του περιπτέρου της οινοποιητικής «Αχάια», οι επισκέπτες μαγνητίζονται από μια φρουρά εντυπωσιακών φουστανελοφόρων.
Κυριαρχεί το περίπτερο 12 όπου συμμετείχε η περίφημη επιπλοποιία «Δ. Αθηναίου και Θ. Βαράγκη»
Όλα βαίνουν καλώς μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου, όταν αρχίζουν …τα παρατράγουδα. Όπως μαθαίνουμε από το λεύκωμα, το απόγευμα της 27ης διακόπτεται η ηλεκτροδότηση και η μισή έκθεση βυθίζεται στο σκοτάδι.
Αλλά… τα χειρότερα έπονται. Επικαλούμενη ανακοινωθέν του Γ΄ Σώματος Στρατού, η εφημερίδα “Φως” αποκαλύπτει ότι στις 28/9/27 «η Θεσσαλονίκη διέτρεξε μεγάλο κίνδυνο». Κι αυτό γιατί, ομάδα κομιτατζήδων σχεδίαζε να χτυπήσει την κατάμεστη ΔΕΘ, σερβικά ιδρύματα, το Κυβερνείο, το Στρατηγείο «και τας αποθήκας Πυρομαχικών».
(Φωτ: 1927, νυχτερινή 2η ΔΕΘ)
3η ΔΕΘ 1928
Ο Δάγκειος πυρετός θερίζει την Ελλάδα και η διοίκηση της ΔΕΘ αποφασίζει, για κοινωνικούς λόγους, να μειώσει το εισιτήριο. Ωστόσο, ξεχωριστό εισιτήριο 2 δραχμών απαιτείται για την επίσκεψη στο περίπτερο του Αγίου Ορους, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο λεύκωμα του κ. Ποζρικίδη.
Εντύπωση προκαλεί στους επισκέπτες το ομοίωμα του Λευκού Πύργου από σαπούνι, που παρουσιάζει η εταιρία «Οικονομίδου-Φλίσκου». Την ίδια χρονιά, γίνεται διάρρηξη στα γραφεία διοίκησης, αλλά ο διαρρήκτης εμφανίζεται πολύ επιλεκτικός, αφού αφαιρεί μόνο εκλεκτά πούρα!
Το 1928 είναι και η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός επισκέπτεται τη ΔΕΘ: ο Ελευθέριος Βενιζέλος κάνει μια στάση στη Θεσσαλονίκη, ερχόμενος από το Βελιγράδι. Στο περίπτερο της ταπητουργίας, οι Έλληνες πρόσφυγες ταπητουργοί τού δωρίζουν ένα χαλί.
Οι βιομήχανοι των Αθηνών εξακολουθούν να σνομπάρουν και την 3η ΔΕΘ
4η ΔΕΘ 1929
οι επιχειρηματικές πράξεις θα ξεπεράσουν τα 40 εκατ. δρχ. Την πρώτη διάκριση παίρνει ο «Λουμίδης», η συμμετοχή των Ελληνικών μπισκότων «Παπαδοπούλου» θεωρείται λίαν αξιέπιανη, ενώ τις εντυπώσεις κερδίζει η πρώτη έκθεση Ελληνικού Τύπου με εφημερίδες και περιοδικά που κυκλοφόρησαν μετά την επανάσταση του 1821!
Η εταιρία «Λάιφ Σέιβερς» μοιράζει δωρεάν καραμέλες. Η στέρηση των Ελλήνων εκείνη την εποχή είναι τόση, που πιτσιρικάδες και γονείς συρρέουν κατά εκατοντάδες και οι υπάλληλοι της εταιρίας αναγκάζονται κάθε τόσο να κλείνουν τις πόρτες του περιπτέρου, για να ελέγχουν την κατάσταση.
5η ΔΕΘ 1930
Η 5η ΔΕΘ (1930), επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις στους επισκέπτες της. Πιτσιρικάδες με τους μπαμπάδες τους μαζεύονται σαν τις μύγες γύρω από το εντυπωσιακό νέο, εξακύλινδρο αυτοκίνητο της Dodge, το οποίο μάλιστα έχει υδραυλικά φρένα!
Για τις κυρίες, πιο θελκτική αποδεικνύεται η συμμετοχή της Ιαπωνίας. Στο ιαπωνικό περίπτερο, πωλούνται παραβάν έναντι 12.000 δρχ, κιμονό προς 4.000, ενώ η τρίτη και “φθηνότερη” εναλλακτική είναι τα μεταξωτά μανδήλια, προς 100 δρχ.
Τα φώτα της έκθεσης τα δίνει η Ελλάδα: ο φωτισμός είναι αμιγώς ελληνικός, με λαμπτήρες εγχώριας κατασκευής.
Στο περίπτερο του “Φυτριχ”! οι φαλακροί έκαναν ουρά για να μάθουν πως θα μπορούσαν να βγάλουν μαλλιά.
«Σκοτεινό» σημείο της διοργάνωσης του 1930, η κόντρα ΔΕΘ-δήμου Θεσσαλονίκης, όταν ο τελευταίος απαιτεί είσπραξη φόρου από τις διαφημίσεις εντός της ΔΕΘ.
Στις 29/9, μία ημέρα πριν από το κλείσιμο της έκθεσης, στους χώρους της γίνεται «χαμός». Ο λόγος; Είναι ο μόνος χώρος όπου μπορεί να πιει κάποιος μπίρα ή καφέ, γιατί λόγω δημοτικών εκλογών όλα τα κέντρα διασκέδασης είναι κλειστά με νόμο!
Οι βιομήχανοι παλαιάς Ελλάδας προσπαθούν να τορπιλίσουν τη ΔΕΘ για λόγους ανταγωνισμού, με εμπιστευτική εγκύκλιο του προέδρου του Συνδέσμου τους, Χατζηκυριάκου, αλλά τελικά …«δεν τους περνάει».
ΔΕΘ 1931 – 1940
Το 1931, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην έκθεση τα καλλυντικά της Elizabeth Arden, προκαλώντας κοσμοσυρροή από τις κυρίες της Θεσσαλονίκης (κι όχι μόνο).
Ανεξαρτήτως φύλου, οι επισκέπτες κοιτάζουν άναυδοι τον Γύρο του Θανάτου του Μπίλι Γουόρντ, την κυριότερη ατραξιόν του Λούνα Πάρκ της ΔΕΘ.
Εντυπωσιάζουν ακόμα το “γραντ-ρου”, προσομοίωση πτήσης , ο “οίκος του γέλωτος”, παραμορφωτικοί καθρέφτες και ο “χορός του τάπητα”, κάτι σαν το σημερινό “ταψί”. Τρία δυστυχήματα έγιναν στο λούνα-παρκ καθώς άτομα εκτινάχθηκαν από τις κούνιες!
Η ΔΕΘ δείχνει τα ρεφλέξ της το 1932, όταν η διεθνής κρίση θέριζε, θεσπίζοντας τη λαϊκή ημέρα με εισιτήριο 5 δρχ, ενώ «πατεντάρει» λαχείο στα πρότυπα του σημερινού ξυστού! Μεσούσης της έκθεσης ισχυροί σεισμοί προκαλούν τεράστιες ζημιές στη Χαλκιδική και μέρος των εσόδων διατίθενται υπέρ σεισμοπλήκτων.
Από μια άλλη σκοπιά, τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της, η ΔΕΘ είναι σωστό πανηγύρι. Τα καλύτερα κέντρα της πόλης είχαν εκεί παραρτήματα, όπου διασκέδαζαν οι επισκέπτες. Τα περίπτερα μοιράζουν για διαφημιστικούς λόγους σακουλάκια με σταφίδες, σύκα και άλλα γλυκίσματα. Kάθε χρόνο παρουσιάζονται νέες ατραξιόν, όπως ένας ποδηλάτης με μια κοπέλα στην πλάτη του διένυε μια απόσταση 50 μέτρων σε ένα σύρμα σε ύψος 20 μέτρων. Μετά το τέλος των ατραξιόν, έσβηναν τα φώτα και 2-3 φορές τη βδομάδα εκτοξεύονταν πυροτεχνήματα.
Το 1933 η ΔΕΘ προβάλλει τον ελληνικό τουρισμό και το μακεδονικό βιβλίο, έρχονται ειδικές αμαξοστοιχίες με επισκέπτες από το Μοναστήρι, γεμίζουν τα περίπτερα με Βαλκάνιους επιχειρηματίες και η εταιρία υπολογίζει την κατά κεφαλήν δαπάνη του μέσου επισκέπτη της ΔΕΘ μεταξύ 150 και 200 δρχ.
Το 1934 η ΔΕΘ ξεκινά τα road shows για την προβολή της ελληνικής οικονομίας και σε συνεργασία με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης διοργανώνει μεταφερόμενη έκθεση στην Γιουγκοσλαβία. Στη ΔΕΘ συμμετέχουν μεταξύ άλλων η βιομηχανία «ΕΒΕΚ», η «Κολλινός» και η «ΑΒΕΖ», ενώ η εμπορική κίνηση στην πόλη ξεπερνά τα 200 εκατ. δρχ!
Στο περίπτερο του Ερυθρού Σταυρού πραγματοποιήθηκε εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας.
Ανταγωνιστική προς τη ΔΕΘ έκθεση διοργανώθηκε στο Ζηρίνειο Γυμναστήριο Κηφισιάς, με ελληνικά προϊόντα.
Η 10η ΔΕΘ του 1935 είναι η πρώτη που γίνεται χωρίς τον ιδρυτή της, καθώς ο Γερμανός είχε πεθάνει τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς. Λίγες ώρες προτού «φύγει», είχε εξασφαλίσει από την κυβέρνηση νέους χώρους για την επέκταση της ΔΕΘ. Σε τηλεγράφημά του έγραφε «Ζήτημα ετελείωσε σήμερον. Αύριον παραλαμβάνω έγγραφα χείρας μου, αναχωρώ Κυριακήν. Γερμανός». Η 10η ΔΕθ θα μετρούσε περισσότερους από 300.000 επισκέπτες.
Εντυπωσίασε ο “Θίασος των Νάνων” από τη Βουδαπέστη και ο “Γύρος του Θανάτου”.
Το 1936, επισκέπτεται την έκθεση ο διάδοχος Παύλος, ενώ ο Μεταξάς έχει ήδη ανέβει στην εξουσία.
Στην έκθεση παρουσιάστηκαν οι πρώτες μάσκες προστασίας από χημικό πόλεμο.
Το 1937, στο λούνα παρκ υπήρχε μέρος του Βιενέζικου Πράτερ, ενώ μεγάλη ατραξιόν ήταν ο “Ιπτάμενος Ίππος” με την όμορφη Αμαζόνα καθώς και η περιστρεφόμενη μοτοσικλέτα “Λούπινγκ δε Λουπ” με τον περίφημο Σερ Ρίκιγκ από την Νέα Υόρκη. Η επίδειξη όμως που έκοβε την ανάσα των επισκεπτών ήταν αυτή του “Φλεγόμενου Αερόστατου”.
Τέλος διοργανώθηκαν παραστάσεις της “Άιντα” του Βέρντι.
Το 1938, η ΔΕΘ βιώνει κι αυτή την αλματώδη άνοδο του Χίτλερ. Ανάμεσα στις σημαίες που κυματίζουν στις πύλες της είναι κι αυτή με τη σβάστικα. Το 1940 κι ενώ η ΔΕΘ έχει μετακομίσει από το Πεδίον του Άρεως όπου γινόταν μέχρι τότε, στον σημερινό της χώρο, η χιτλερική Γερμανία συμμετέχει επίσημα στην έκθεση.
Η Αλβανία κατασκεύασε περίπτερο, χαρακτηριστικό του οποίου ήταν ο Πύργος 23 μέτρων!
Το 1939 η Γερμανία είχε ήδη εισβάλει στην Πολωνία. Παρ’όλα αυτά η Γερμανία συμμετείχε στη ΔΕΘ και μάλιστα με δικό της περίπτερο.
Η 14η ΔΕΘ του 1939 ήταν η τελευταία που έγινε στο Πεδίο του Άρεως.
Στις 22/9/1940, ο Γερμανός πρόξενος παραθέτει δεξίωση, πλέκοντας εγκώμια για την Ελλάδα και την έκθεση, λίγες μόλις εβδομάδες προτού ακουστεί το «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου.
(Φωτ: Τιμητικό άγημα στα εγκαίνια της 15ης ΔΕΘ)
(Φωτ: Η επίσημη κρατική συμμετοχή της Γερμανίας στην 15η ΔΕΘ)
Ο πόλεμος ξεσπά και πολλοί από τους εκθέτες δεν προλαβαίνουν καν να πάρουν τα πράγματά τους από τους χώρους της ΔΕΘ.
Την περίοδο της Κατοχής οι Γερμανοί χρησιμοποιούν τα περίπτερα σαν αποθήκες, ενώ πριν αποχωρήσουν από τη Θεσσαλονίκη ανατινάζουν τα κτίρια της ΔΕΘ. Η Έκθεση θα μείνει κλειστή για 10 ολόκληρα χρόνια.
ΔΕΘ 1941-1950
Με την αποχώρησή τους από την πόλη, οι Γερμανοί ανατίναξαν το κτίριο της ΔΕΘ κι έβαλαν φωτιά στις εγκαταστάσεις της. Ο πόλεμος τελείωνε, η Ελλάδα όμως, ενώ οι εμπόλεμοι, νικητές και νικημένοι, άρχισαν αμέσως τις προσπάθειες για την επούλωση των τρομακτικών τραυμάτων τους, θα γνωρίσει και τις καταστροφές του εμφύλιου σπαραγμού. Ετσι η Διεθνής Εκθεση θα μείνει κλειστή για δέκα συνολικά χρόνια. Την οκταετία που αρχίζει αμέσως μετά την απευλευθέρωση της κατεστραμμένης Ελλάδας καταλήγει στην αναπροσαρμογή της εξωτερικής αξίας της δραχμής το 1953.
Με αφετηρία τη 16η διοργάνωση του 1951, η ΔΕΘ θα αποτελέσει -κι ούτε ήταν δυνατό να γίνει διαφορετικά- έναν πραγματικό καθρέφτη της ελληνικής οικονομίας, αλλά και γενικότερα της ζωής της χώρας. Η 16η ΔΕΘ, η πρώτη μεταπολεμική, εγκαινιάστηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1951. Από τότε λειτουργεί κανονικά, περισσότερο πλέον ως χώρος οικονομικών συναλλαγών και λιγότερο ως λαϊκό πανηγύρι. Στους χώρους της θα κυριαρχήσουν: η προσπάθεια για ανοικοδόμηση, η ξένη βιομηχανική παρουσία, η ντόπια αγροτική και βιοτεχνική παραγωγή. Ταυτόχρονα και όσο οι συγκοινωνίες βελτιώνονται και οι Ελληνες αποκτούν αυτοκίνητα, ο αριθμός των επισκεπτών θα αυξηθεί πέρα από κάθε προβλεψη.
ΔΕΘ 1951-1960
Το 1951 ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας ανακοίνωσε ότι η ΔΕΘ θα επαναλειτουργούσε εντός του έτους. Για την αναδιάρθρωσή της διατέθηκαν 5 δις δρχ από τις Αμερικανικές Πιστώσεις και άλλο 1 δις για την διαφήμισή της.
Την 1η μέρα που άνοιξε δεν προβλέψανε να έχουν πολλά ταμεία με αποτέλεσμα με δυσκολία να μπουν 20.000 άτομα αφήνοντας έξω τουλέχιστον 5.000 επισκέπτες. Συνολικοί επισκέπτες 543.000, 100.000 εκ των οποίων ήταν από εκτός Θεσσαλονίκης. Το εισιτήριο ήταν 4000δρχ ενά το εργατικό-υπαλληλικό 2000δρχ.
Το 1952, 773.000 επισκέφτηκαν την έκθεση, ο μεγαλύτερος αριθμός επισκεπτών από 28 πόλεις της Ευρώπης που διοργάνωναν Εκθέσεις.
(Φωτ: 1952, 17η ΔΕΘ, η κεντρική λεωφόρος)
Το 1953 η λειτουργία της ΔΕΘ -της πρώτης που εγκαινιάζεται από πρωθυπουργό μεταπολεμικά- παρατείνεται επί διήμερο, προκειμένου οι εισπράξεις από την πρώτη ημέρα της παράτασης να διατεθούν για τη στήριξη των πληγέντων από τους σεισμούς σε Ζάκυνθο-Κεφαλονιά.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίαζε ένα σύστημα μικροσκοπίων με τα οποία οι επισκέπτες παρακολουθούσαν την κίνηση ζωικών σπερματοζωαρίων!
Το 1954, στο αμερικανικό περίπτερο κατασκευάζεται κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, σύμφωνα με το λεύκωμα. Οι επισκέπτες μετατρέπονται σε μικρά παιδιά, που κοιτάζουν όλο θαυμασμό και απορία, για πρώτη φορά, τον εαυτό τους σε μια οθόνη τηλεόρασης.
(1954, αεροφωτογραφία)
Στο πρόγραμμα της ΔΕΘ εντάσσεται η ενετική βραδιά: ο δήμος σβήνει όλα τα φώτα της παραλίας και των κάθετων προς αυτή οδών και ομάδες ανθρώπων, κρατώντας αναμμένους ενετικούς πυρσούς, περπατούν μέχρι το λιμάνι τραγουδώντας μπροστά από φωταγωγημένα πλοία, σε ένα φαντασμαγορικό θέαμα.
Οι επισκέπτες έφτασαν στον εκπληκτικό αριθμό 1.236.671 αποτελώντας ρεκόρ προσέλευσης.
(Φωτ: 1954, Αεροφωτογραφία το Λούνα Παρκ)
Η διοργάνωση του 1955, όπως και γενικότερα όλη η ελληνική ιστορία, σημαδεύεται από τον διωγμό των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη. Το περίπτερο της Τουρκίας στη ΔΕΘ κλείνει πριν από τη λήξη της έκθεσης.
(Φωτ: 1955, περίπτερο Γεωργικής Παραγωγής)
(Φωτ: 1955)
(Φωτ: 1956, τα συντριβάνια στην 21η ΔΕΘ)
Το 1957 Κίνα και ΗΠΑ συναγωνίζονται σε κινήσεις εντυπωσιασμού. Οι μεν Κινέζοι εκτοξεύουν παραδοσιακές κροτίδες, υποδεχόμενοι τον πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Καραμανλή, οι δε Αμερικάνοι ψήνουν κοτόπουλο σε ηλεκτρικό μαγειρείο που λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια, το οποίο είναι τμήμα ενός ολόκληρου συστήματος θέρμανσης με τη δύναμη του ήλιου.
Επίσης παρουσιάστηκε το “Μαγικό Σπίτι” όπου όλοι οι αυτοματισμοί του λειτουργούσαν με φωνητικές εντολές.
Κι αν η εφευρετικότητα των Αμερικανών δημιούργησε προϊόντα που μοιάζουν πρωτοποριακά ακόμη και σήμερα, ένας υπάλληλος «εφηύρε» κάτι που άλλαξε την καθημερινότητα των Ελλήνων. Επρόκειτο για τον Δημήτρη Βακόνδιο, που δημιούργησε τον πρώτο καφέ-φραπέ στην ιστορία!
(Φωτ: 1957, το περίπτερο της Εθνικής Γεωργικής Παραγωγής στην 22η ΔΕΘ)
1958: Τσιτσάνης, Καζαντζίδης και Μαρινέλλα ανεβάζουν στα τραπέζια τους επισκέπτες της ΔΕΘ
Λίγο μετά τα μέσα του αιώνα, για τους ξένους επισκέπτες της Θεσσαλονίκης, ιδίως δε τους Αθηναίους, η πόλη αποτελεί μεν δέλεαρ λόγω της ΔΕΘ, αλλά όχι μόνο χάρη σ’ αυτήν.
Γύρω στο 1958 ξεκινά αυτό που έκτοτε έγινε παράδοση: η νυχτερινή «επιδρομή» στα μπουζούκια, στη διάρκεια της ΔΕΘ.
Οι επιλογές, όπως μαθαίνουμε από το λεύκωμα, πολλές: το 1958, στο «Πανόραμα» παίζουν ο Βασίλης Τσιτσάνης και η Γιώτα Λύδια. Στους «Χορτατζήδες» ο Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα και στη «Χαβάη» ο Μαρούδας.
Παιδικά απογεύματα καθημερινά με το Κουκλοθέτρο του “Μπαρμπα-Μητούση”
(Φωτ: 1959, 24η ΔΕΘ)
1960: Ατραξιόν οι “Λευκοί Δαίμονες” που έκαναν ακροβατικές επιδείξεις με αιωρούμενα ποδήλατα, ενώ η παιδική σκηνή είχε “Ευγένιο Σπαθάρη”
Εκείνη την εποχή, κι ενώ πολλοί Έλληνες δεν έχουν ακόμη καλά-καλά ηλεκτρικό φούρνο, ο Ελληνοαμερικανός Γιώργος Κρισέρης παρουσιάζει στη ΔΕΘ ηλεκτρονικό μαγειρείο, που λειτουργεί με …μικροκύματα.
Κάποιοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Άλλοι κράτησαν τον θαυμασμό τους για τη μεγάλη ατραξιόν της ΔΕΘ του 1960: τους Λευκούς Δαίμονες και τα ριψοκίνδυνα ακροβατικά τους με …αιωρούμενα ποδήλατα.
Μέσα στους χώρους της ΔΕΘ, ο αείμνηστος Ευγένιος Σπαθάρης κάνει το κοινό να γελάει ή να αναστενάζει όλο καημό με τις παραστάσεις του Καραγκιόζη, ενώ το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν ανεβάζει τις «Ορνιθες».
Το ίδιο έτος, κατεδαφίζονται τα περίπτερα Α’, Β΄ και εθνικής παραγωγής, προκειμένου στη θέση τους να κατασκευαστεί το «Αλεξάνδρειο Μέλαθρον», το γνωστό σε όλους «Παλέ Ντε Σπορ».
Το 1960 ξεκινάει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (αρχικά ως Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου). Ήταν μια ιδέα του Λίνου Πολίτη και του Παύλου Ζάννα που υιοθετήθηκε αμέσως από την ΔΕΘ
Στην πρώτη κριτική επιτροπή συμμετείχαν ο Στρατής Μυριβήλης, η Κατίνα Παξινού και ο Ιωάννης Βελλίδης. Το παρών έδωσαν στο Φεστιβάλ η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Τζένη Καρέζη, η Μάρω Κοντού και δεκάδες άλλοι καλλιτέχνες. Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου στον Δημήτρη Χορν και Α’ Γυναικείου στην Αλίκη Βουγιουκλάκη για την ταινία “Μανταλένα”.
Στηην τελετή απονομής βραβείων ο κονφερανσιέ Γιώργος Οικονομίδης έβγαλε σε δημοπρασία έναν χορό με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, υπέρ του Δημοτικού Βρεφοκομείου Θεσσαλονίκης, στον οποίο πλειοδότησε ο εφοπλιστής κ. Νομικός με 30.000δρχ
ΔΕΘ 1961-1970
Η ΔΕΘ του 1961 από πολλούς μνημονεύεται για τον …θυμό του Φίνου, ο οποίος αποσύρει από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου την ταινία του «Ο Κατήφορος», γιατί του είπαν ότι θα προβληθεί Πέμπτη, αντί για Σαββατοκύριακο!
Πρώτο βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ παίρνει ο Δημήτρης Χορν, ενώ η «Μανταλένα» εξασφαλίζει στην Αλίκη Βουγιουκλάκη την αντίστοιχη γυναικεία διάκριση.
(Φωτ δεξιά: 1961, 26η ΔΕΘ)
Το 1962 το Φεστιβάλ Τραγουδιού μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη. Τα εισιτήρια για τους τυχερούς στοιχίζουν 15, 20 και 50 δραχμές, ενώ μεταξύ των διαγωνιζόμενων συγκαταλέγονται οι Βογιατζής, Βάνου και Κουρούπη.
Η πολιτική ατζέντα της ΔΕΘ έχει να επιδείξει έναν επισκέπτη υψηλότατου επιπέδου: τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Τζόνσον.
Το 1963 αρπάζει φωτιά το περίπτερο της Πειραϊκής Πατραϊκής, λόγω βραχυκυκλώματος σε ηλεκτρικά καλώδια. Λιγότερο …εύφλεκτα αποδεικνύονται τον ίδιο χρόνο τα πυροτεχνήματα! Η προγραμματισμένη δεξίωση αναβάλλεται, καθώς λόγω της καταρρακτώδους βροχής, τα πυροτεχνήματα δεν ανάβουν…
Το 1964 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για τη ΔΕΘ η χρονιά του ωραίου φύλου. Η Μις Κόσμος Κορίνα Τσοπέη, μαζί με τη Μις ΗΠΑ, Μπόμπι Τζόνσον, «καίνε» καρδιές στους χώρους της ΔΕΘ.
Το ίδιο κάνει και η Ελένη Ανουσάκη. Μάλιστα, το ντεκολτέ της γνωστής ηθοποιού είναι τόσο προκλητικό, ώστε αστυνομικοί προσπαθούν να την εμποδίσουν να εισέλθει στο κτίριο διοίκησης για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
Το έκθεμα που τραβούσε την προσοχή ήταν ο θαλαμίσκος του διαστημοπλοίου “Σίγμα7″ με τον οποίο ο Αστροναύτης Ουόλτερ Σιρά πραγματοποίησε πτήση στην τροχιά της Γης στις 3 Οκτωβρίου 1962.
(Φωτ: 1964, η μις ΗΠΑ Μπόμπι Τζόνσον και η μις Υφήλιος Κορίνα Τσοπέη, στην κοσμοπολίτικη 29η ΔΕΘ)
 |
| (Φωτ: 1964, και η Ξένια Καλογεροπούλου, 1ο βραβείο στο φεστιβάλ κινηματογράφου) |
Το 1965 είναι η χρονιά των αστροναυτών και του …νομάρχη Κούρναβου. ΗΠΑ και Ρωσία διαγκωνίζονται ατύπως για τον τίτλο της διαστημικής δύναμης, στέλνοντας στη Θεσσαλονίκη το βαρύ πυροβολικό τους: οι μεν ΗΠΑ τους αστροναύτες Κούπερ και Κόνραντ, οι δε Ρώσοι τους συναδέλφους τους, Λεόνοφ και Μπελάγιεφ καθώς και ομοίωμα του διαστημοπλοίου “Σπούτνικ Βοστόκ”
Πίσω στη …γη, το τεταμένο πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα, μετά την πτώση του Γεώργιου Παπανδρέου, έχει αντίκτυπο και στη ΔΕΘ του 1965, μία από τις μεγαλύτερες μέχρι τότε. Κανένας πολιτικός δεν εμφανίζεται για να την εγκαινιάσει και το καθήκον αναλαμβάνει ο τότε νομάρχης Κούρναβος.
Ταυτόχρονα, ξεκινάει το πρώτο ράλι ΔΕΘ, το οποίο κερδίζει ένα Μίνι Κούπερ Ες (Mini Cooper S).
1966, νέος θεσμός στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου ΔΕΘ, η Μις Φεστιβάλ. Πρώτη νικήτρια η Βέρα Κρούσκα.
(Φωτ: 1966, πανοραμική άποψη της 31ης ΔΕΘ από το κτίριο της ΧΑΝΘ)
(Φωτ: 1966, κοσμοσυρροή στα τουρνικέ της ΔΕΘ)
Η ΔΕΘ του 1967 πραγματοποιείται λίγους μήνες μετά το πραξικόπημα και την εγκαθίδρυση της Χούντας στην Ελλάδα. Από το στρατιωτικό ραδιόφωνο ακούγεται: «Ολόκληρος ο κόσμος από την καρδιά της Θεσσαλονίκης». Μάλιστα, στην επιτροπή διοργάνωσης του Φεστιβάλ Τραγουδιού συμμετέχει και εκπρόσωπος του Γ΄ Σώματος Στρατού.
Από το 1968 άρχισαν οι φήμες περί μετακόμισης της Έκθεσης στο Καλοχώρι, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “Μακεδονία” μετά από εισήγηση του ΔΣ της ΔΕΘ υπό την προεδρία του Υπουργού Συντονισμού Μακαρέζου.
Το 1969, εγκαινιάζεται ο πρώτος όροφος του πύργου του ΟΤΕ. Από τα 25 μέτρα του Πύργου, οι πρώτοι τυχεροί βλέπουν τα 8,40, ενώ το 1970 αυτός στέκεται, πλέον, σε όλο του το ύψος!Στην Θεσσαλονίκη τις μέρες της ΔΕΘ συναρπάζουν οι “Olympians”.
Η ΔΕΘ συνεχίζει να συγκινεί το κοινό. Πολλά θεάματα, παραστάσεις, φεστιβάλ, διασκέδαση! Συναυλίες των Αλ Μπάνο και Ρομίνα Πάουερ, Άιντολς και το Παλέ ντε Σπορ κατάμεστο. (1970)
(Φωτ: 1970, 35η ΔΕΘ)
ΔΕΘ 1971-1980
1971, ο αγαπημένος της εποχής Νίκος Ξανθόπουλος για την περίοδο της Έκθεσης. Την ημέρα ωστόσο των εγκαινίων της 36ης ΔΕΘ, στην θάλασσα της Αδριατικής κάηκε το μεγαλύτερο Ελληνικό φέριμποτ με δεκάδες νεκρούς.
1972, Πάτι Μπράβο με το τραγούδι της “Λα Μπάμπολα” και 2 sold out στο Παλέ ντε Σπορ
(Φωτ: 1972, Το Διαρκές Εμπορικό Κέντρο ΔΕΚ στην 37η ΔΕΘ, σήμερα Περίπτερο 8)
Η φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη ΔΕΘ του 1974 έχει ήδη μείνει στην ιστορία. Αντί ομιλίας εγκαινίων, είπε: «Εγκαινιάζω την πρώτη μεταπελευθερωτική περίοδο της ΔΕΘ». Λίγο νωρίτερα, έχει κάνει 300.000 Έλληνες να παραληρούν από ενθουσιασμό στη διάρκεια ομιλίας του.
Η έκθεση και η Θεσσαλονίκη έχουν αρχίσει να αλλάζουν. Μια νέα εποχή ξημερώνει. Τα ήθη και τα έθιμα εκσυγχρονίζονται, κοιτάζοντας προς Δυσμάς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των νέων ηθών;
Στις 21/9, μία ημέρα προτού κλείσει η ΔΕΘ, η Θεσσαλονίκη αποκτά -πρώτη σε όλα τα Βαλκάνια- κινηματογράφο drive-in. Στην οθόνη, ο επιθεωρητής Κάλαχαν με το μάγκνουμ του.
Το 1979 εγκαινιάζονται 2 νέες διεθνείς εμπορικές εκθέσεις. η Furnidec και η Textilia.
ΔΕΘ 1980 μέχρι σήμερα
(Φωτ: 1984)
Στην συνέχεια οι μέρες διαεξαγωγής της ΔΕΘ γινόταν συνεχώς λιγότερες, αποκτούσε περισσότερο εμπορικό χαρακτήρα, έγινε ακόμα και πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης μειώνοντας εντυπωσιακά τον καλλιτεχνικό και φεστιβαλικό χαρακτήρα της. Της ‘”Εκθεσης” δηλαδή των Θεσσαλονικέων και όχι μόνο που προήγαγε εμπορικές πληροφορίες, γνώση, καλλιτεχνικά θεάματα και διασκέδαση. Τα φεστιβάλ σβήσανε, νέες κλαδικές εμπορικές εκθέσεις εμφανίστηκαν για να φτάσουμε στη σημερινή της μορφή.
Όπως και νάχει όμως, είνα υποχρέωση του πολίτη της Θεσσαλονίκης η επίσκεψη στην ΔΕΘ έστω μία φορά κάθε χρόνο γιατή “Η ιστορία της ΔΕΘ είναι η Ιστορία της Θεσσαλονίκης”.
Ενημερωτικό υλικό καθώς και σπάνιες φωτογραφίες πήραμε απο το βιβλίο «75 χρόνια επί 15 ημέρες» του κ. Κυρ. Ποζρικίδη. Ο κ. Ποζρικίδης πραγματοποίησε ενδελεχή έρευνα μέσα στα αρχεία της δημόσιας επιχείρησης, αλλά και σε άλλες πηγές, ταξινομώντας και παρουσιάζοντας τις σπουδαιότερες στιγμές, αλλά και άγνωστα γεγονότα κάθε Γενικής Έκθεσης από το 1926, όταν και διοργανώθηκε η 1η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης έως την 75η ΔΕΘ του 2010. Οι πληροφορίες που σας παραθέσαμε αποτελούν ένα μικρό μέρος σε σχέση με την ύλη του βιβλίου καθώς και του εκπληκτικού του φωτογραφικού υλικού που ζωντανεύει στα μάτια μας ολόκληρες εποχές. Τον ευχαριστούμε πολύ για την παραχώρηση μέρους του υλικού αυτού.
Πολιτική και Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης
Ο Σεπτέμβριος ανέκαθεν ήταν ο μήνας της Θεσσαλονίκης. Ο λόγος; η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης και η ανάβαση των πρωθυπουργών για τα εγκαίνια συνοδεία ουκ ολίγων κυβερνητικών και κρατικών στελεχών που επί τρεις μέρες όργωναν την συμπρωτεύουσα για πολιτικούς και... καλλιτεχνικούς λόγους.
Γιατί ποιος θα ξεχάσει την ιστορική φράση του Ευάγγελου Γιαννόπουλου ο οποίος απαντώντας στην κριτική της αντιπολίτευσης και του Τύπου υπεραμύνθηκε της διασκέδασης των κυβερνητικών στελεχών στα...“πολιτιστικά κέντρα”, όπως χαρακτήρισε τα μπουζουξίδικα, που την περίοδο της ΔΕΘ κατακλύζονταν από υπουργούς, βουλευτές και τις κουστωδίες τους.
Το φαινόμενο στα χρόνια της ευημερίας και κυρίως επί ΠΑΣΟΚ ξέφυγε του μέτρου, με αποτέλεσμα επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη να υπάρχουν ανεπισήμως εντολές για σεμνή εμφάνιση που δεν θα προκαλεί το κοινό αίσθημα.
Εν πάση περιπτώσει η ΔΕΘ πέραν της ατμόσφαιρας γλεντιού στην πόλη της Θεσσαλονίκης, σχεδόν πάντοτε είχε ιδιαίτερη πολιτική σημασία, καθώς οι ομιλίες των πρωθυπουργών και οι συνεντεύξεις πότε στο γνωστό κέντρο “Ρέμβη” ή στο ξενοδοχείο “Μακεδονία” και τα τελευταία χρόνια στο “Βελλίδειο” συνεδριακό κέντρο έδιναν το στίγμα της οικονομικής και εισοδηματικής πολιτικής που θα ακολουθούσε η εκάστοτε κυβέρνηση.
Με τα χρόνια όμως η ΔΕΘ από διεθνές οικονομικό και εμπορικό κέντρο μετετράπη σε πεδίο διαδηλώσεων εναντίον της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτκής και συγκρούσεων με τα ΜΑΤ.
Ο πρώτος πρωθυπουργός που παραβρέθηκε σε εγκαίνια ΔEΘ ήταν ο Eλευθέριος Bενιζέλος το 1928, αλλά το πρωτόκολλο, που ίσχυε τουλάχιστον μέχρι και το 2011, ήταν έμπνευση του Kωνσταντίνου Kαραμανλή.
Φέτος στην 78η ΔΕΘ οι επισκέψες του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του αντπροέδρου της κυβέρνησης κα προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου θα είναι “εξπρές” και χωρίς συνεντεύξεις, Για “πολιτιστικά κέντρα” ούτε λόγος να γίνεται.
Ας θυμηθούμε ορισμένες ατάκες πρωθυπουργών που έμειναν στην ιστορία με δηλώσεις τους στη ΔΕΘ.
Μία σπάνια «βουτιά» στην ιστορία της ΔΕΘ και ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο, που αποκωδικοποιεί την πορεία της ελληνικής οικονομίας και της πολιτικής προσφέρει στον αναγνώστη το βιβλίο «75 χρόνια επί 15 ημέρες» του γενικού διευθυντή της ΔΕΘ ΑΕ, κ. Κυρ. Ποζρικίδη.
Ο κ. Ποζρικίδης πραγματοποίησε ενδελεχή έρευνα μέσα στα αρχεία της δημόσιας επιχείρησης, αλλά και σε άλλες πηγές, ταξινομώντας και παρουσιάζοντας τις σπουδαιότερες στιγμές, αλλά και άγνωστα γεγονότα κάθε Γενικής Έκθεσης από το 1926, όταν και διοργανώθηκε η 1η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης έως την 75η ΔΕΘ του 2010.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, που εκδίδεται από την ΔΕΘ ΑΕ, ο συγγραφέας ανοίγει το ιστορικό χρονοντούλαπο, οδηγώντας τον αμύητο αναγνώστη μέσα στην καρδιά και τον σκληρό πυρήνα της Διεθνούς Εκθέσεως, που δεν είναι άλλος από την βιομηχανία, τη μεταποίηση, το εμπόριο, την αγροτική οικονομία, τη διεθνή οικονομική συνεργασία των λαών και, φυσικά, τη Θεσσαλονίκη.
Μάλιστα, το ξεφύλλισμα του βιβλίου πιάνει το ιστορικό νήμα της ελληνικής επιχειρηματικότητας, μέσα από τα εκθεσιακά γεγονότα της ΔΕΘ, η οποία αποτέλεσε και το καλύτερο παράδειγμα Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτικόυ Τομέα (ΣΔΙΤ) στην έως τότε ιστορία του Μεσοπολέμου.
«Στο περίπτερο του ΦΙΞ η μπίρα κόστιζε 1 δραχμή το ποτήρι» γράφει για την 1η ΔΕΘ του 1926, που διοργάνωσε με πείσμα ο αείμνηστος Νικόλαος Γερμανός, ενώ στη 2η ΔΕΘ της επόμενης χρονιάς, σημειώνει, κυριαρχεί το περίπτερο 12 όπου συμμετείχε η περίφημη επιπλοποιία «Δ. Αθηναίου & Θ. Βαράγκη».
Στην 3η ΔΕΘ ξεχωρίζουν τα περίπτερα της «ΑΒΕΖ» του «Ελευθερουδάκη» και της «Μίσκο», αλλά κυριαρχεί η πρώτη έλευση πρωθυπουργού στην έκθεση. «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος διερχόμενος από τον σταθμό του τρένου έφθασε στο Πεδίον του Άρεως με αυτοκίνητο, ενώ σε όλη τη διαδρομή κόσμος με πολύ ενθουσιασμό τον επευφημούσε» σημειώνει ο συγγραφέας.
Στην 4η ΔΕΘ οι επιχειρηματικές πράξεις θα ξεπεράσουν τα 40 εκατ. δρχ. Την πρώτη διάκριση παίρνει ο «Λουμίδης», η συμμετοχή των Ελληνικών μπισκότων «Παπαδοπούλου» θεωρείται λίαν αξιέπιανη, ενώ τις εντυπώσεις κερδίζει η πρώτη έκθεση Ελληνικού Τύπου με εφημερίδες και περιοδικά που κυκλοφόρησαν μετά την επανάσταση του 1821! «Παρών» στην έκθεση δίνουν ο αρχηγός των «Λαϊκών» Π. Τσαλδάρης και ο αρμόδιος υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Π. Βουρλούμης, παππούς του πρώην διοικητή του ΟΤΕ!
Το 1930 οι εκθέτες φτάνουν σχεδόν τους 2.500 (!). Είχε προηγηθεί απόπειρα «τορπιλισμού» της ΔΕΘ από τους βιομηχάνους της Παλαιάς Ελλάδας, όταν ο πρόεδρος των Βιομηχάνων Αθηνών - Πειραιώς, Α. Χατζηκυριάκος εξέδωσε εμπιστευτική εγκύκλιο, προτρέποντας τα μέλη να απόσχουν από τη ΔΕΘ, λόγω ανάγκης «ανταγωνισμού δια παντός μέσου». Η ΔΕΘ ειδοποίησε τον Βουρλούμη, ο οποίος επενέβη, αποστέλλοντας προσωπικές επιστολές στους μεγαλύτερους επιχειρηματίες, θεωρώντας «την συμμετοχήν των Ελλήνων βιομηχάνων ως επιβεβλημένην εις την Έκθεσιν».
Το 1931, γράφει ο Ποζρικίδης, «η Ελληνική Εταιρία Εναερίων Συγκοινωνιών ΑΕ επ' ευκαιρία της ΔΕΘ προγραμμάτισε αεροπορική σύνδεση δύο φορές την ημέρα από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη», με το εισιτήριο της γραμμής να κοστίζει 667 δρχ και μετ' επιστροφής 1.253. «Δύο διακοσμητές ήρθαν στα χέρι όταν ο ένας εξ αυτών ζήτησε από το αγροτικό περίπτερο εργασία και εξεδιώχθη από τον έτερο διακοσμητή που εργαζόταν στο περίπτερο» συνεχίζει. Μετά τον καβγά ο ένας κατέληξε στο δημοτικό νοσοκομείο και ο άλλος στο αστυνομικό τμήμα της έκθεσης!
Η ΔΕΘ δείχνει τα ρεφλέξ της το 1932, όταν η διεθνής κρίση θέριζε, θεσπίζοντας τη λαϊκή ημέρα με εισιτήριο 5 δρχ, ενώ «πατεντάρει» λαχείο στα πρότυπα του σημερινού ξυστού! Μεσούσης της έκθεσης ισχυροί σεισμοί προκαλούν τεράστιες ζημιές στη Χαλκιδική και μέρος των εσόδων διατίθενται υπέρ σεισμοπλήκτων.
Το 1933 η ΔΕΘ προβάλλει τον ελληνικό τουρισμό και το μακεδονικό βιβλίο, έρχονται ειδικές αμαξοστοιχίες με επισκέπτες από το Μοναστήρι, γεμίζουν τα περίπτερα με Βαλκάνιους επιχειρηματίες και η εταιρία υπολογίζει την κατά κεφαλήν δαπάνη του μέσου επισκέπτη της ΔΕΘ μεταξύ 150 και 200 δρχ.
Το 1934 η ΔΕΘ ξεκινά τα road shows για την προβολή της ελληνικής οικονομίας και σε συνεργασία με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης διοργανώνει μεταφερόμενη έκθεση στην Γιουγκοσλαβία. Στη ΔΕΘ συμμετέχουν μεταξύ άλλων η βιομηχανία «ΕΒΕΚ», η «Κολλινός» και η «ΑΒΕΖ», ενώ η εμπορική κίνηση στην πόλη ξεπερνά τα 200 εκατ. δρχ!
Η 10η ΔΕΘ του 1935 είναι η πρώτη που γίνεται χωρίς τον ιδρυτή της, καθώς ο Γερμανός είχε πεθάνει τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς. Λίγες ώρες προτού «φύγει», είχε εξασφαλίσει από την κυβέρνηση νέους χώρους για την επέκταση της ΔΕΘ. Σε τηλεγράφημά του έγραφε «Ζήτημα ετελείωσε σήμερον. Αύριον παραλαμβάνω έγγραφα χείρας μου, αναχωρώ Κυριακήν. Γερμανός». Η 10η ΔΕθ θα μετρούσε περισσότερους από 300.000 επισκέπτες.
1994-59η ΔΕΘ
“Εδώ, είμαι, χτυπήστε εμένα”, είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου στη συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ, απαντώντας σε όσους του ασκούσαν δριμεία κριτική εναντίον του λόγω Δήμητρας Λιάνη, αντί να επιλέξουν να πλήξουν ευθέως τον ίδιο.
Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου
1995-60η ΔEΘ
Ο Aνδρέας Παπανδρέου ερωτάται για το εάν είναι ικανοποιημένος από τους χειρισμούς και τις απόψεις του τότε υπουργού Bιομηχανίας, Kώστα Σημίτη, με επίκεντρο την πώληση των Nαυπηγείων Σκαραμαγκά. “'Οχι δεν είμαι” απαντά και ο Σημίτης φεύγει από το χώρο της συνέντευξης ενοχλημένος και υποβάλει αμέσως την παραίτησή του. Η ρήξη είναι γεγονός
2008-73η ΔEΘ
Πρόκειται ίσως για την πιο πολυσυζητημένη συνέντευξη πρωθυπουργού των τελευταίων ετών. O Kώστας Kαραμανλής εμφανώς αμήχανος αναγκάζεται να απαντήσει ή να αποφύγει πολλαπλές ερωτήσεις, που αφορούν στο...”βίο και την πολιτεία” υπουργών και στενών συνεργατών του. Yπερασπίζεται λοιπόν τον τότε υπουργό Ναυτιλίας Γιώργο Βουλγαράκη για το δόγμα του πως “ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό”, λέγοντας μεταξύ άλλων πως “σε καμία περίπτωση δεν υπάρχουν φαινόμενα απρεπούς συμπεριφοράς”. Η στήριξη που παρείχε θεωρήθηκε μεγάλο πολιτικό λάθος που κόστισε στον ίδιο και την κυβέρνησή του το ηθικό πλεονέκτημα.
Ο Κ. Καραμανλής στην 74η ΔΕΘ. ΦΩΤΟ EUROKINISSI
2009-74η ΔEΘ
“Δεν έχω κανένα πρόβλημα να το επαναλάβω: Hταν λάθος μου, δικό μου λάθος. Έκανα λάθος πέρσι” απαντά ένα χρόνο μετά ο Κώστας Καραμανλής στην προεκλογική συνέντευξη της ΔEΘ του 2009 απαντώντας σε ερώτηση για την υιοθέτηση από τον ίδιο το 2008 του δόγματος πως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό. Kάνοντας στροφή 180 μοιρών ο K. Kαραμανλής επισήμανε και για την υπόθεση του Bατοπεδίου πως “Έκανα λάθος, υποτίμησα το θέμα. Eκανα δημόσια την αυτοκριτική μου”. Στην ίδια ομιλία ο πρώην πρωθυπουργός τονίζει πως η ελληνική οικονομία είναι “θωρακισμένη” και δεν θα υποστεί τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης...
Ο Γ. Παπανδρέου στην 75η ΔΕΘ
2010-75η ΔEΘ
“Λεφτά υπάρχουν...” ήταν η ατάκα του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, την οποία είχε πει και ένα χρόνο πριν, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το παράπονο όμως του Γ. Παπανδρέου ήταν και είναι ότι κανείς όμως δεν είπε τη συνέχεια “...το θέμα είναι πού πάνε; Aν πάνε στην αδιαφάνεια, αν πάνε στη φοροδιαφυγή, αν πάνε στη σπατάλη, βεβαίως δεν θα έχουμε να δώσουμε”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου