Το μάζεμα της ελιάς

O χρόνος έναρξης της συγκομιδής εξαρτάται από το χρόνο που η ελιά αποκτά τη μεγαλύτερη περιεκτικότητά της σε λάδι.

Κάθε περιοχή έχει το δικό της χρόνο ωρίμανσης. Η συγκομιδή συνήθως αρχίζει το Νοέμβριο και ολοκληρώνεται το Φεβρουάριο.

Κατά ομολογία των ειδικών επιστημόνων, η περίοδος αυτή είναι...
η καλλίτερη για να παράγουμε λάδι ανώτερης ποιότητας, το οποίο θα περιέχει όλα τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά του.

Το μάζεμα της ελιάς παίζει σημαντικό ρόλο στην καλλιέργειά της και στην ποιότητα του λαδιού. Υπάρχουν πολλοί τρόποι συγκομιδής και πολλά σύγχρονα μηχανήματα έχουν αντικαταστήσει το χέρι του καλλιεργητή και έχουν κάνει τη διαδικασία ευκολότερη και οικονομικότερη, κανένας όμως δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει το χέρι, που προστατεύει το δένδρο και επιλέγει την ελιά.

Το μάζεμα της ελιάς ποικίλει από περιοχή σε περιοχή. Υπάρχουν περιοχές που αφήνουν την ελιά να ωριμάσει και να πέσει μόνη της στο έδαφος, δίνοντας την ευκαιρία στα έντομα να προσβάλουν τον καρπό και να επηρεάσουν την ποιότητα του λαδιού. Αλλού τη μαζεύουν αρμεκτά, αλλού τη ραβδίζουν χτυπώντας την με καλάμια, βέργες και ραβδιστηκά μηχανήματα. Ο τρόπος αυτός δεν είναι πάντα ο καλλίτερος, διότι έτσι τσακίζονται τα νέα βλαστάρια που πρόκειται να καρπίσουν τον επόμενο χρόνο. Αλλού χτενίζουν τα λιόκλαδα με ιδικές χτένες και σε άλλα μέρη χρησιμοποιούν δονητές που ταράζουν τα κλαδιά και αφήνουν τον καρπό να πέσει στα λιόπανα.

Τα παλιά χρόνια, το μάζεμα της ελιάς, όπως και η καλλιέργειά της ήταν οικογενειακή υπόθεση. Σιγά-σιγά, οι συνθήκες άλλαξαν. Η ύπαιθρος εγκαταλείφθηκε και οι ελαιοπαραγωγοί προσπαθούν να εισάγουν βιομηχανικές μεθόδους καλλιεργειών, που θα μειώσουν τα εργατικά χέρια και θα αυξήσουν την παραγωγή.

Η ελαιοκομία είναι μια δύσκολη γεωργική καλλιέργεια και όχι πάντα αποδοτική. Παρόλα αυτά παρουσιάζετε αυξανόμενη και βελτιωμένη όσον αφορά τις μεθόδους καλλιέργειας, τη συγκομιδή των καρπών και την παραγωγή του ελαιόλαδου, το οποίο είναι προϊόν μεγάλης αξίας και γίνετε κάθε μέρα και πιο περιζήτητο.