Η εμφάνιση του drone χθες πάνω από το κτίριο της Γενικής Γραμματείας, όπου γίνεται η διαδικασία της δημοπράτισης των αδειών για τις τηλεοπτικές άδειες, θέτει ουσιαστικά, θέματα από το μέλλον της κοινωνίας μας.Η διαρκώς αυξανόμενη χρήση των μη επανδρωμένων ιπτάμενων οχημάτων, στον τομέα της ενημέρωσης, θέτει πολύ σοβαρά ερωτήματα για την δημοσιογραφία.
Τα "μη επανδρωμένα ιπτάμενα οχήματα" που τελευταία αποκαλούνται με τον στρατιωτικό όρο "drone", προσφέρουν έναν...
ανέξοδο τρόπο για να έχει κάποιος εικόνες και δεδομένα, από οποιαδήποτε υπαίθρια δραστηριότητα και όχι μόνο.
Όλο και πιο συχνά η στρατιωτική αυτή τεχνολογία που έγινε φθηνή για το ευρύ κοινό, αποκτάται από ιδιώτες που ενδιαφέρονται να εμπορευθούν εικόνες και να έχουν βίντεο από διαφόρων τύπων εκδηλώσεις.
Ωστόσο πλέον εντάσσεται και στην διαδικασία της ενημέρωσης, καθώς ένα drone μπορεί να μεταφέρει εικόνα ενδεχομένως από εκεί που ένας δημοσιογράφος δεν μπορεί να εισχωρήσει.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μεταφορά εικόνας από τον πυρηνικό σταθμό στην Φουκοσίμα. Η διαρροή ραδιενέργειας που ακολούθησε τον σεισμό του εργοστασίου το 2011 εμπόδιζε οποιαδήποτε συλλογή στοιχείων από τον άνθρωπο.
Το δημοσιογραφικό δαιμόνιο σκέφτηκε όμως την προσέγγιση με drone κι έτσι είχαμε για πρώτη φορά εικόνα από τη νεκρή ζώνη στην περιοχή.
Σήμερα τα drones έχουν ενταχθεί στις δημοσιογραφικές αίθουσες σύνταξης σε όλο τον κόσμο. Ήδη στις ΗΠΑ υπάρχουν δυο μεγάλες δημοσιογραφικές σχολές που ασχολούνται με τη δημοσιογραφία με drone, ενώ δεκάδες ανεξάρτητα τμήματα ανοικτών μαθημάτων διδάσκουν σε δημοσιογράφους, επαγγελματίες και μη, τα μυστικά των drones στην ενημέρωση.
Το παραπάνω δημοφιλή βίντεο έφτιαξε ο Γιάννης Ζαφείρης για τη Βολισσό.
Ωστόσο υπάρχουν και σημαντικά ηθικά ζητήματα που τίθενται και θα συνεχίσουν να απασχολούν την κοινωνία μας μέχρι να δοθούν λύσεις.
Το πρώτο και σημαντικό θέμα είναι τα θέματα ασφαλείας του κόσμου που βρίσκεται στην περιοχή που ίπταται το drone.
Αν ο κάτοχος είναι ένας ερασιτέχνης, τότε μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών που βρίσκονται κάτω από την περιοχή που πετάει το drone.
Με αυτή την έννοια, στις ΗΠΑ τον περασμένο Ιούλιο εκδόθηκαν οι πρώτες απαιτήσεις της πολιτείας για να παρέχει άδειες πτήσεις σε άτομα που ενδιαφέρονται να έχουν το δικαίωμα να πετούν drone κάτω των 25 κιλών.
Τα άτομα αυτά θα πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν γνώσεις αεροναυτιλίας για να έχουν δικαίωμα να λάβουν την άδεια.
Ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα που εγείρεται είναι το θέμα της ιδιωτικότητας και της προστασίας της ιδιωτικής ζωής. Έχουν οι δημοσιογράφοι το δικαίωμα να πετάξουν drone πάνω από το σπίτι κάποιου ατόμου που απασχολεί την επικαιρότητα ή κάποιας διασημότητας;
Αυτό το ερώτημα θέτει κι άλλα θέματα. Όπως για παράδειγμα εάν η ιδιοκτησία έχει εναέριο χώρο και μέχρι που εκτείνεται.
Για παράδειγμα, πολλοί ονειρεύονται να επισκεφθούν την "Ντίσνεϊλαντ", η οποία είναι ιδιωτική επιχείρηση. Ωστόσο δεν θα έλεγαν όχι να "κρυφοκοιτάξουν" στην περιοχή χωρίς να χρειαστεί να καταβάλλουν το τίμημα. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα εάν η εταιρία μπορεί να απαγορεύσει τις πτήσεις πάνω από το έδαφός της και μέχρι ποιο ύψος. Και σε συνέχεια αυτού είναι εάν κάποιος μπορεί να πετάξει drone πάνω από το δικό σας σπίτι ή έξω από το δικό σας παράθυρο και από ποιο ύψος.
Και όλα αυτά τα ζητήματα οδηγούν σε ένα ακόμα θέμα. Η δημοσιογραφία που όλα τα χρόνια διακηρύσσει ή μάχεται για την ανεξαρτησία της, θα παραμείνει έτσι ή παρακάμπτοντας ατομικές ελευθερίες και μεταδίδοντας εικόνα για παράδειγμα από μια διαδήλωση, όπου γίνονται επεισόδια, θα μετατραπεί σε όργανο επιβολής του νόμου;
Στην χώρα μας όπου το νομοθετικό πλαίσιο για τις πτήσεις των drones βγήκε στη διαβούλευση και αναμένεται να θέσει τις ρυθμίσεις για την λειτουργία τους, σύντομα θα κληθούμε να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα.
Ερωτήματα μιας νέας εποχής όπου ένα στρατιωτικό όργανο όπως το drone έγινε τόσο φθηνό ώστε να μπορεί να το αποκτήσει ο οποιοσδήποτε. Είναι στο χέρι της κάθε κοινωνίας να ρυθμίσει πώς θέλει να χρησιμοποιείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου