Στις αρχές και στον Εισαγγελέα πρέπει να τα πει ο Γιώργος Χαλάτσης τα περί εντολών στα ΜΑΤ, για βίαιη συμπεριφορά στους Χιώτες, αλλιώς τα λόγια του θα σβήσουν όπως τα πυροτεχνήματα

 Γράφει ο Οδυσσέας Κοκκινάκης

Ζούμε σε μια χώρα που ο καθένας λέει ότι θέλει χωρίς συνέπειες. Έτσι, ένα βράδυ ένας μαθητής του σεβάσμιου συνταξιούχου καθηγητή φυσικής αγωγής Γιώργου Χαλάτση, τον πήρε τηλέφωνο και κλαίγοντας του ανέφερε, σύμφωνα με τα λεγόμενα του τελευταίου:

«Πριν από δέκα μέρες,  δέχθηκα ένα τηλεφώνημα τα μεσάνυχτα, από έναν που μου είπε ότι ήταν παλαιός μου μαθητής, τον οποίο δεν ξέρω, και υπηρετούσε στα ΜΑΤ και ήταν απ’ αυτούς που μας δείρανε και κάνανε τις βιαιότητες εδώ και στο τέλος έκλαιγε.

Μου λέει ποτέ δεν έχω λάβει τέτοιες σκληρές αποφάσεις (σ.σ.εννοεί εντολές) στα 13 χρόνια που είμαι, ούτε στα Εξάρχεια, ούτε...

στα γήπεδα με τους χούλιγκαν που είμαι. Ήταν σαφή η εντολή, η οποία από κάπου εκπορεύεται, και κάποιος είναι ηθικός αυτουργός γι’ αυτά, ότι έπρεπε να είμαστε φοβερά βίαιοι. Ντρέπομαι που σε είχα δάσκαλο μου λέει, ντρέπομαι ειλικρινά και σκέφτομαι να φύγω από το σώμα». 

-Άραγε τι έγινε μετά από δέκα μέρες;

-Επισκέφθηκε ο κ. Χαλάτσης το γραφείο του κ. Εισαγγελέα;

-Ανέφερε στις αρχές το περιεχόμενο της συνομιλίας που είχε με τον άγνωστο;

- Έδωσε το τηλέφωνο από το οποίο δέχθηκε την κλήση, μέσα στα μεσάνυχτα;

- Άραγε ακόμα και να μην γνώρισε, δεν ρώτησε ποιος μαθητής του ήταν;

- Ο μαθητής αυτός που σκέφτεται να παραιτηθεί από το σώμα, άραγε σκέφτεται και να πάει να καταγγείλει τον άνθρωπο που του έδωσε την εντολή να φερθεί με βίαιο τρόπο απέναντι σε κατοίκους ενός φιλήσυχου νησιού της παραμεθόριας γραμμής;

 Πολλά είναι τα ερωτήματα μιας ιστορίας, που στα αυτιά αυτών που την ακούν προκαλεί θυμό, προφανώς για την ηγεσία της αστυνομίας. Είναι όμως έτσι; Ποιος θα ερευνήσει τα λεγόμενα του ανώνυμου μαθητή, τα οποία όμως ανακοίνωσε έχοντας στο πλευρό του πλήθος κόσμου ο σεβάσμιος συνταξιούχος καθηγητής φυσικής αγωγής Γιώργος Χαλάτσης.  

Και συνέχισε ο αξιότιμος Σερραίος καθηγητής:

«Αν είχαν βιάσει ένα δικό μας παιδί θα καθόμασταν να μιλάμε με τον βιαστή. Γιατί αυτό έγινε στη Χίο. Βιάστηκε η Χίος.  Δεν έπρεπε κανονικά, κανένας θεσμικός ή πολίτης να συζητά μ’ αυτόν τον κύριο που είναι υπουργός σήμερα (εννοεί το βουλευτή Χίου Νότη Μηταράκη).

Έπρεπε να ζητήσουμε από τον πρωθυπουργό να κάνει αυτό που έκανε ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας του 2010, όταν άρχισε η μεγάλη οικονομική κρίση.

Πήγαινε στις ταβέρνες και μιλούσε με τους απλούς ανθρώπους, όμορφα,  χωρίς επτά αστυνομικούς να το φυλάνε, για να δούνε τι θα γίνει.

Εδώ ένα λαός πέντε νησιά λένε, ότι δεν είναι τίμιο, δεν είναι έντιμο, είναι καταστροφικό, να γίνουμε φυλακές ψυχών να υποθηκεύσουμε το μέλλον μας. Και έρχεται ένας που λέει ότι κατάγεται απ’ αυτό, και είναι και βουλευτής του τόπου, και αντί να είναι μπροστά δίπλα μας και να παλέψει για την καλύτερη λύση, τον έχουμε απέναντι και φανερά και κρυφά.

Όλοι καταλαβαίνουν τι θέλω να πω, και νομίζω ότι η λύση θα ήταν να ερχόταν αν μπορούσε ο πρωθυπουργός, χωρίς συνοδεία στην πλατεία και να συζητήσουμε με ανοιχτά χαρτιά.

Μ’ αυτόν τον κύριο νομίζω δεν έχουμε να πούμε πολλά. Το δικό μας υπουργό».

Τα παραπάνω τα είπε μόλις χθες ο καθηγητής που γεννήθηκε στις Σέρρες, αλλά έγινε γνωστός στο νησί μας, ως λάτρης της φύσης αλλά και των μονοπατιών, που χρόνια τώρα, προσπαθεί να ανοίξει, με τη βοήθεια της περιφέρειας, του δήμου, ιδρυμάτων και πλήθος ανθρώπων που προσφέρουν αλλά παραμένουν στην ανωνυμία.

Ο κ. Χαλάτσης, μετά τα όσα είπε χθες, πρέπει να περάσει το κατώφλι, ακόμα και αν δεν τον καλέσει, του Εισαγγελέα της Χίου και να καταθέσει τα συγκλονιστικά για κάποιους στοιχεία που του έδωσε ο …ανώνυμος μαθητής του, ώστε να αρχίσει να ξετυλίγεται  το κουβάρι των ευθυνών για όσα έζησε το νησί μας πριν από ένα χρόνο και δύσκολα θα ξεχαστούν από τις μνήμες μας.   

Σε διαφορετική περίπτωση τα παραπάνω λόγια, θα είναι ένα ακόμα πυροτέχνημα που έχει λάμψη, αλλά σβήνει πολύ γρήγορα, απογοητεύοντας όσους παρακολουθούν την πορεία του...