Ανίκανοι να σκεφτούν – Κόβουν τις φοροαπαλλαγές και θεριεύουν τη φοροδιαφυγή!

Η λέξη πανικός είναι ίσως λίγη για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο.

Μπροστά (ίσως) στον κίνδυνο στάσης χρηματοδότησης από την τρόικα τα μόνα μέτρα που παίρνει ή προτίθεται να πάρει είναι εισπρακτικά και μόνο από τους συνήθεις ύποπτους, στους οποίους όμως ανοίγει την πόρτα της φοροδιαφυγής.

Ενώ και η ίδια αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα είναι η φοροδιαφυγή, ενώ έχει παραδεχθεί (με άλλες λέξεις αλλά το έχει παραδεχθεί) την πλήρη...
ανικανότητά της να την πατάξει, με κινήσεις πανικού για να εμφανίσει εφέτος έσοδα στον προϋπολογισμό παίρνει μέτρα που οδηγούν και τον πιο νόμιμο πολίτη στη μαύρη συναλλαγή.
Κανείς, μα κανείς φαίνεται δεν έχει σκεφτεί τα παρακάτω τρία παραδείγματα τα οποία αποδεικνύουν ότι το “κόψιμο” φοροαπαλλαγών οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πρόσκαιρη αύξηση εσόδων, αλλά μακροχρόνια εκτίναξη της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής.

Ένα απλό παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι ένας φορολογούμενος με μεικτά έσοδα 42.000 ευρώ το χρόνο (μισθωτός) φορολογείται με 9.160 ευρώ (με βάση όσα ξέρουμε σήμερα).

Αν ο ίδιος άνθρωπος έχει πληρώσει και στον οδοντίατρο 1.500 ευρώ για τα οποία έχει πάρει αποδείξεις. Αυτά τα χρήματα προσφέρουν φοροαπαλλαγή. Δηλαδή δεν θα φορολογηθεί για 42.000, αλλά για 40.500. Ο φόρος του δηλαδή αμέσως από τα 9.160 ευρώ ευρώ θα πάει στα 8.590 Το κέρδος του φορολογούμενου είναι αμέσως, αμέσως 570ευρώ φόρου.

Έτσι και ο φορολογούμενος έχει κάθε λόγο να πάρει απόδειξη από τον οδοντίατρο και το κράτος “βλέπει” πόσα έσοδα έχει ο οδοντίατρος.

Χωρίς φοροαπαλλαγή γιατί να μην γίνει συμφωνία μεταξύ φορολογούμενου και οδοντίατρου για μειωμένη τιμή χωρίς απόδειξη για να μπορέσει ο πολίτης να αντισταθμίσει τη ζημιά; Το κράτος έτσι δεν θα χάσει; Ο οδοντίατρος δεν θα συνεχίσει να φοροδιαφεύγει; Μήπως θα φοβηθεί κανείς είτε ο οδοντίατρος είτε ο πολίτης ότι θα τους “τσιμπήσει” η εφορία;

Άλλο ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι ο ίδιος φορολογούμενος πληρώνει ενοίκιο. Παίρνει απόδειξη και το δηλώνει. Έχει μια φοροαπαλλαγή περί τα 240 ευρώ. Παράλληλα όμως ο ιδιοκτήτης του σπιτιού φορολογείται για ένα εισόδημα περί τις 4.000 ευρώ και το κράτος έχει κέρδος από το φόρο.

Αν λοιπόν ο φορολογούμενος δεν έχει έστω αυτά τα 240 ευρώ κέρδος γιατί να μην συμφωνήσει με τον ιδιοκτήτη να μειώσουν την απόδειξη στο μίνιμουμ επιτρεπτό όριο με μια παράλληλη πραγματική μείωση της τιμής του ενοικίου και να βγουν και οι δύο κερδισμένοι με μόνο χαμένο το κράτος;

Άραγε με τη μείωση του αφορολόγητου θα είναι πολλοί εκείνοι που θα ζητούν απόδειξη στους ελεύθερους επαγγελματίες, στον υδραυλικό για παράδειγμα, αυξάνοντας την τιμή κατά 23%; Γιατί; Υπέρ... πατρίδος;