Η Ζωή αν και δεν εξελέγη ούτε καν βουλευτής καπάρωσε σούπερ γραφείο στη Βουλή, του άλλαξε κλειδαριά και το κλείδωσε

-Η Ζωή Κωνσταντοπούλου το διέψευσε

Αν και ο κυριάρχος λαός, μαζί με τις επιλογές της, πέταξε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου εκτός πολιτικού συστήματος, όπως την τρίχα από το ζυμάρι, εκείνη δε θέλει να το καταλάβει...

Επιδιώκει να παραμείνει, αν και αντίθετα με τον κανονισμό, στο κτίριο της Βουλής η Ζωή Κωνσταντοπούλου!

Η απερχόμενη πρόεδρος της Βουλής, αν και πλέον δεν είναι ούτε καν βουλευτής, επιδιώκει να μπαινοβγαίνει στη Βουλή, διατηρώντας εκεί το δικό της γραφείο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, είχε φροντίσει να...
καπαρώσει ένα γραφείο, από τα καλύτερα του κτιρίου, στο δεύτερο όροφο, μεγάλο, με θέα στον Εθνικό Κήπο, το οποίο ανήκε στον πρόεδρο της Βιβλιοθήκης της Βουλής, ο οποίος παραιτήθηκε και δεν τοποθετήθηκε κάποιος άλλος στη θέση του, όπως αναφέρει ο ΒΗΜΑτοδότης.

Ετσι, το γραφείο του έμεινε άδειο και η Ζωή Κωνσταντοπούλου έσπευσε να το καπαρώσει για παν ενδεχόμενο.

Μάλιστα, για να μην μπει κανείς εμπόδιο στα σχέδιά της, άλλαξε και κλειδαριά και το κλείδωσε!

Σημειώνεται, όμως, ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου ίσως το πρώτο πράγμα που έκανε όταν ανέλαβε πρόεδρος της Βουλής ήταν να διώξει όλους τους πρώην προέδρους από το κτίριο!

Με απόφασή της εκδιώχθηκαν από τα γραφεία τους εντός της Βουλής και τους παραχωρήθηκαν άλλα, σαφώς μικρότερα, σε άλλα κτίρια.

Το σχέδιό της να διατηρήσει γραφείο στη Βουλή σαμποτάρει ακόμη το γεγονός ότι δεν κατάφερε να εκλεγεί ούτε καν βουλευτής...

Ετσι, αν πιεστεί ιδιαίτερα θα αναγκαστεί να περιοριστεί σε ένα γραφείο στο κτίριο της Βουλής επί της Αμαλίας. Χωρίς, φυσικά, να χάσει τα προνόμιά της, καθώς, ως πρώην πρόεδρος της Βουλής, δικαιούται... γραφείο στη Βουλή, μετακλητό προσωπικό που μπορεί να εναλλάσσεται, προστασία από τη Φρουρά της Βουλής, κρατικό αυτοκίνητο με οδηγό και πάει λέγοντας, είναι τα προνόμια.

Η πρώτη μεταφορά προνομίων στον Κανονισμό της Βουλής (στο υπηρεσιακό του τμήμα) έγινε επί Απόστολου Κακλαμάνη με τη μεγάλη αλλαγή τον Απρίλιο του 1997. Τότε κατά τρόπο ανεξήγητο τη μερίδα του λέοντος εξασφάλιζαν έναντι των διατελεσάντων πρωθυπουργών, οι πρώην πρόεδροι της Βουλής, δηλαδή ο ίδιος, αφού ο Γιάννης Αλευράς είχε «φύγει» από το 1995 και ο Αθανάσιος Τσαλδάρης απεδήμησε δύο χρόνια αργότερα. Κάποιες κακές γλώσσες είπαν τότε ο κ. Κακλαμάνης πάντα είχε κατά νου τον μεγάλο εχθρό από την εποχή της «αποστασίας», τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Αλλωστε η ρύθμιση δεν έπιανε τον Γιάννη Γρίβα, υπηρεσιακό απλώς πρωθυπουργό, ούτε τον Τζαννή Τζαννετάκη, που είχε πάρει μεν ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά δεν ήταν αρχηγός της Ν.Δ.

Πάντως στο τότε άρθρο 30 του Κανονισμού της Βουλής προβλέπονταν για τα γραφεία των πρώην προέδρων της Βουλής έξι συνολικά μετακλητοί υπάλληλοι.

Με τη ρύθμιση του '97, προβλεπόταν ακόμη «αναγκαίος χώρος στο βουλευτήριο και αναγκαίο προσωπικό από οδηγούς οχημάτων και από τη Φρουρά της Βουλής» για τους διατελέσαντες προέδρους της Βουλής (χωρίς να προσδιορίζεται αριθμός).