 |
| Η οικογένεια Σαρρή, κατά τη βράβευση του 20χρονου Αντώνη Στη μέση ο ήρωας αδελφός, ανάμεσα στους γονείς και τα αδέλφια του |
Γράφει ο Οδυσσέας Κοκκινάκης
Δύο αδέλφια. Δύο πρωταγωνιστές του καλοκαιριού 2012. Δύο άνθρωποι που έγιναν πρώτο θέμα. Μια τεράστια οικογενειακή τραγωδία. Η τύχη έπαιξε άσχημο παιχνίδι στην οικογένεια Σαρρή.
Ο πατέρας της οικογένειας Ανδρέας μεγάλωσε στα...
Καρδάμυλα της Χίου, η μητέρα Βραζιλιάνα. Τρία παιδιά. Δύο αγόρια και ένα κορίτσι. Οικογένεια αξιοπρεπής στα Καρδάμυλα.
Στις αρχές Αυγούστου, γράφτηκαν διθύραμβοι για τον ένα γιο του πυροσβέστη 5ετούς υποχρεώσεως Ανδρέα Σαρρή. Για τον 20χρονο Αντώνη.
Ο Αντώνης Σαρρής φοιτητής του δεύτερου έτους της Γυμναστικής Ακαδημίας Αθηνών έσωσε δύο παιδιά από το λεωφορείο που ανατράπηκε στον κόμβο της Συκιάδας. Όπως δήλωσε σε συνέντευξη που έδωσε στο περιθώριο της βράβευσή του από το Συλλόγου Αποφοίτων Λιβανείου Γυμνασίου Καρδαμύλων. Μένει στην περιοχή της Δάφνης, κοντά στον Άγιο Ιωάννη. Όπως το όνομα του μεγαλύτερου αδερφού του.
Τέλος Αυγούστου. Ο μεγάλος γιος της οικογένειας, ο 24χρονος Γιάννης, συλλαμβάνεται γιατί βάζει φωτιές στο νησί, προκειμένου να τιμωρήσει το Πυροσβεστικό Σώμα που δεν τον προσέλαβε ως εποχιακό πυροσβέστη.
Η αντίθεση στο μεγαλείο της. Από το απόγειο της χαράς στο υπόγειο της λύπης.
Τα συναισθήματα παλεύουν. Η ψυχή λυγίζει. Ποιο παιδί πραγματικά είναι δικό μου. Ο ήρωας Αντώνης, που έσωσε δύο παιδάκια ή ο εμπρηστής Γιάννης, που έβαζε κατά συρροή φωτιές σ΄όλο το νησί. σκέφτεται ίσως ο πατέρας Ανδρέας.
Δύσκολο για ένα γονιό να ξεχωρίσει τα παιδιά του, ακόμα και μετά απ' αυτά τα γεγονότα.
Τους καλύτερους και τους χειρότερους τους επιβραβεύει ή τους τιμωρεί η κοινωνία, οι νόμοι. Όχι όμως οι γονείς. Οι γονείς στέκονται δίπλα και υπερασπίζονται τα παιδιά τους, ακόμα και αν έχουν κάνει τις πιο αποτρόπαιες πράξεις.
Η περηφάνια και η ντροπή είναι τα συναισθήματα που αλλάζουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου