Αύριο Παρασκευή 4/11, εκδήλωση για τον Χιώτη παιδαγωγό-δάσκαλο-συγγραφέα και αγωνιστή της Αντίστασης Μιχάλη Παπαμαύρο στο σχολείο της Βολισσού

Μιχάλης Παπαμαύρος

Εκδήλωση αφιερωμένη στο μεγάλο Χιώτη παιδαγωγό συγγραφέα, δάσκαλο και αγωνιστή της Αντίστασης Μιχάλη Παπαμαύρο διοργανώνει το Γυμνάσιο Βολισσού με Λυκειακές τάξεις «Μιχ. Παπαμαύρος» αύριο Παρακευή 4 Νοεμβρίου 2011, στις 5 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται προκειμένου να τιμηθεί ο...
Βολισσιανός παιδαγωγός, του οποίου το όνομα φέρει το σχολείο της γενέτειρας του από τις αρχές του σχολικού έτους 2008-2009, σύμφωνα με υπουργική απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 24-3-2008.

Για το Μιχ. Παπαμαύρο θα μιλήσουν:

● ο Επίκουρος Καθηγητής της Ιστορίας της Εκπαίδευσης στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Αθανάσιος Καραφύλλης με θέμα «Η συμβολή του Μιχάλη Παπαμαύρου στην ελληνική αγωγή και εκπαίδευση»

● και ο δάσκαλος Μάρκος Σκούφαλος, Διευθυντής της Αστικής Σχολής (11ου Δημοτικού Σχολείου) Χίου με θέμα «Η διαχρονικότητα των ιδεών του Μιχάλη Παπαμαύρου στο σύγχρονο κόσμο»

Κείμενα του συγγραφέα θα διαβάσει η κ. Ευγενία Ασλανίδου.

Το Σχολείο της Βολισσού

Την εκδήλωση θα επενδύσει μουσικά η καθηγήτρια μουσικής του σχολείου Ευγενία Γρέντζελου η οποία θα ερμηνεύσει τραγούδια σχετικά με την εκπαίδευση.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης θα τιμηθεί επίσης με την απονομή αναμνηστικής πλακέτας η καθηγήτρια Μαίρυ Κοτσανάρου για την επί σειρά ετών υπηρεσία και προσφορά της στο Γυμνάσιο Βολισσού.

Σημειώνεται ότι έχει ήδη ξεκινήσει από το Ίδρυμα Κουγιούλη, με τη σύμφωνη γνώμη των Σχολικών Συμβουλίων των 3 σχολείων της Βολισσού (Γυμνασίου, Δημοτικού, Νηπιαγωγείου) η διαδικασία για την έκδοση του συγγραφικού έργου του Μιχάλη Παπαμαύρου, καθώς και την ανέγερση της προτομής του στην αυλή του σχολείου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΜΑΥΡΟΥ

       

Ο Μιχάλης Παπαμαύρος γεννήθηκε στη Βολισσό στις 20 Απριλίου 1891. Τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο στο χωριό του και το Γυμνάσιο στην πόλη της Χίου. Σπούδασε τη Γερμανική γλώσσα στην Αθήνα και στη συνέχεια εργάστηκε στη Βολισσό ως δάσκαλος. Πήρε μέρος ως εθελοντής στον αγώνα για την απελευθέρωση της Xίου, το 1912. 

Το 1913 πήγε για σπουδές στη Γερμανία όπου απέκτησε  διδακτορικό δίπλωμα της Παιδαγωγικής απ το Πανεπιστήμιο της Ιένας (υπήρξε μαθητής του Βίλχελμ Ράιν), διδακτορικό της Φιλολογίας απ το Πανεπιστήμιο της Λειψίας και της Αρχαίας Φιλολογίας απ το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

       
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα υπηρέτησε μεταξύ άλλων ως καθηγητής της Παιδαγωγικής στο «Διδασκαλείο Αρρένων» Θεσσαλονίκης, Διευθυντής του «Αρσακείου» Λάρισας, Ανώτερος Επόπτης της Δημοτικής Εκπαίδευσης Ανατολικής και Δυτικής Θράκης, υποδιευθυντής στο «Μαράσλειο Διδασκαλείο», με Διευθυντή τον Αλεξ. Δελμούζο, καθηγητής στην «Παιδαγωγική Ακαδημία» του Δημ. Γληνού  και Διευθυντής στο «Διδασκαλείο Λαμίας».

            

Ήταν ο εισηγητής στη χώρα μας του «Σχολείου Εργασίας», της «Ενιαίας Συγκεντρωτικής Διδασκαλίας» και του θεσμού της «Σχολικής Κοινότητας».

Υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και του δημοτικισμού. Ήταν μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Επανειλημμένα διώχτηκε, απολύθηκε, φυλακίστηκε και εκτοπίστηκε για τις ιδέες του.

          

Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Στο Εθνικό Συμβούλιο των Κορυσχάδων εκλέχτηκε Εθνοσύμβουλος Χίου. Παράλληλα,  μαζί με τον Κ.Δ. Σωτηρίου ανέλαβε τη διεύθυνση του «Παιδαγωγικού Φροντιστηρίου της Ελεύθερης Ελλάδας».

             

Το 1945 εξορίζεται στη Γυάρο κι από εκεί στέλνεται στις φυλακές Αβέρωφ. Αποφυλακίζεται το 1952. Το 1961 δικάστηκε για το περιεχόμενο και τον τρόπο διακίνησης του βιβλίου «Σύστημα νέας Παιδαγωγικής» και φυλακίστηκε για 6 μήνες στις φυλακές Αγρινίου. 

            

Το 1963 οργανώθηκε ειδική γιορτή προς τιμήν του από την Ακαδημία Επιστημών ΕΣΣΔ και από το Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας.

             

Άφησε πίσω του ένα αξιόλογο επιστημονικό και συγγραφικό έργο. Σημαντικότερα από τα έργα του είναι τα παρακάτω: «Προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της σχολικής διοίκησης στην Ελλάδα», «Η Σχολική Κοινότητα», «J. H. Pestalozzi – Η ζωή και η δράση του» τόμ. Α΄, «Διδακτικές αρχές του Σχολείου Εργασίας – Είκοσι γράμματα στον Έλληνα Δάσκαλο», «Ειδική Διδακτική του Σχολείου Εργασίας – Είκοσι γράμματα στον Έλληνα δάσκαλο» , «Οι γονείς και τα παιδιά τους», «Σύστημα νέας Παιδαγωγικής». Συνέγραψε επίσης μεγάλο αριθμό  αναγνωστικών βιβλίων για το Δημοτικό Σχολείο.

            

Πέθανε στις 26 Απριλίου 1963 ως άπορος στο Δημοτικό Νοσοκομείο Αθηνών, από ανακοπή καρδιάς.