Καλώς ήρθατε στο Blog του Οδυσσέα! Καλή περιήγηση!

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Πλήθος Χιωτών τίμησε, στο κάλεσμα της ΟΧΣΑ, τον Αγ. Ισίδωρο τον Χιοπολίτη στο ομώνυμο εκκλησάκι στο Λύκαβηττο

Γράφει ο
Οδυσσέας Κοκκινάκης

Τον  Αγ. Ισίδωρο τον Χιοπολίτη, τίμησε σήμερα Κυριακή 20 Μαΐου η Ομοσπονδία Χιακών Σωματείων Αττικής, στο ομώνυμο εκκλησάκι του βράχου του Λυκαβηττού, στο κέντρο της Αθήνας.

Πρόκειται για εκδήλωση, θεσμό της Ομοσπονδίας, αφού επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, την...
πρώτη Κυριακή, μετά την εορτή του Αγίου, που είναι στις 14 Μαΐου.

Παρά το γεγονός ότι το κέντρο της Αθήνας ήταν "κλειστό", λόγω του 1ου Ημιμαραθώνιου αγώνα δρόμου με την επωνυμία «ACROPOLIS HALF MARATHON και ATHENS RUN 2012», ενός ποδηλατικού γύρου και από εκδήλωση που γινόταν στο  Κολωνάκι για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, και η πρόσβαση στο ναό ήταν δύσκολη, πολύ Χιώτες έφτασαν στον γραφικό εκκλησάκι του Αγ. Ισιδώρου, για να τιμήσουν τη μνήμη του Χιοπολίτη Αγίου.

Στη Θεία Λειτουργία, μετ' αρτοκλασίας, ιερούργησε ο πατέρας Δημήτριος, ο οποίος αναφέρθηκε με θερμά λόγια στην ΟΧΣΑ, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η Ομοσπονδία, πρέπει να θεωρεί το ναό "σπίτι" της.

Ο πρόεδρος της ΟΧΣΑ Αργύρης Κοκκινάκης, ευχαρίστησε τους πολυάριθμους Χιώτες για την παρουσία τους και κάλεσε στο μικρόφωνο τον Χιώτη καθηγητή συγγραφέα Ισίδωρο Πρώιο, ο οποίος αναφέρθηκε στο βίο και στα μαρτύρια του Αγίου. Είπε μεταξύ άλλων:

"Ο Αγ. Ισίδωρος ήταν ναύτης του βασιλικού στόλου, στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, αλλά ως άνθρωπος λάτρευε το Θεό. Το 250 μ.Χ. ο Ρωμαϊκός στόλος υπό τον Νουμέριο, έφτασε στο λιμάνι της Χίου. Σ' αυτόν συμμετείχε και ο ο Ισίδωρος. Μεταξύ των αξιωματικών ήταν ο κεντυρίων Ιούλιο, ο οποίος μισούσε στους Χριστιανούς και βέβαια τον Αγ. Ισίδωρο. Έτσι τον κάλεσε να απαρνηθεί τη θρησκεία του. Ο Ισίδωρος αρνήθηκε με αποτέλεσμα να αρχίσει το μαρτύριό του. Τον έδειραν σκληρά και κατόπιν τον έριξαν στη φυλακή.

Ο πατέρας του μόλις έμαθε το γεγονός αυτό, αμέσως κίνησε για τη Χίο, πολύ στενοχωρημένος, διότι ο γιος του εγκατέλειψε την πατροπαράδοτη ειδωλολατρική θρησκεία.

Όταν έφθασε στη Χίο, δε δυσκολεύτηκε να δει το γιο του. Ο Ισίδωρος, μόλις αντίκρισε τον πατέρα του, με πολλή ευλάβεια και στοργή τον ασπάσθηκε συγκινημένος. Το ίδιο έκανε και ο πατέρας του, αλλά δεν άργησε να εκφράσει και τη θλίψη του γι' αυτόν.

Ο Ισίδωρος του είπε ότι μάλλον έπρεπε να χαίρεται, διότι ο γιος του είδε το φως που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός. Ο πατέρας του τον παρακάλεσε θερμά να επιστρέψει στην ειδωλολατρία, αλλά ο Ισίδωρος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Τότε, οργισμένος αυτός, τον καταράστηκε και παρότρυνε το Νουμέριο να τον θανατώσει το συντομότερο.

Έτσι, επαληθεύεται ο λόγος του Κυρίου, ότι «παραδώσει εἰς θάνατον πατήρ τέκνον» (Ματθαίου Ι' 21). Δε θα είναι, δηλαδή, μόνο οι ξένοι εναντίον των αγωνιζομένων χριστιανών, αλλά και οι άνθρωποι του σπιτιού τους. Και θα παραδώσει στο θάνατο ο άπιστος πατέρας το πιστό παιδί του.

Τον έδεσαν με βαριές αλυσίδες και τον έσυραν με άλογο μέχρι να επέλθει ο θάνατός του. Στη συνέχεια τον αποκεφάλισαν και τον πέταξαν σε λαγκάδι για να τον κατασπαράξουν τα όρνια.  Λίγοι δε στρατιώτες φύλαγαν εκεί, μην τυχόν έλθουν οι Χριστιανοί και παραλάβουν το σώμα.

 Όμως, μία Χριστιανή, ονόματι Μυρόπη (γιορτάζεται στις 2 Δεκεμβρίου), πήγε τη νύχτα και με τη βοήθεια δύο υπηρετριών, την ώρα που οι στρατιώτες είχαν πέσει και ησύχαζαν, παρέλαβε το ιερό λείψανο, το άλειψε  με μύρο και το ενταφίασε.

Την επομένη, ο Νουμέριος πληροφορήθηκε ότι το λείψανο του Μάρτυρος είχε αρπαχτεί. Υπέθεσε ότι οι στρατιώτες δελεάστηκαν με χρήματα και δώρα και επέτρεψαν στους Χριστιανούς να παραλάβουν το σώμα του Αγίου. Γι' αυτό τους φυλάκισε, ενώ παράλληλα κυκλοφόρησε την είδηση ότι θα τους φονεύσει, αν δεν του πουν σε ποιον παρέδωσαν το λείψανο.

Η Μυρόπη έκρινε ότι θα ήταν άδικο να εκτελεσθούν οι στρατιώτες. Γι' αυτό παρουσιάσθηκε στο Νουμέριο και του δήλωσε την αλήθεια.

Εκείνος έδωσε εντολή να την φυλακίσουν. Μετά το μαρτύριό της, οι Χριστιανοί έθαψαν με ευλάβεια το λείψανο της Παρθενομάρτυρος κοντά στον τάφο, όπου προηγουμένως αυτή είχε αποθέσει αυτό του Αγίου Ισιδώρου.

Αργότερα η σωρός του Αγίου μεταφέρθηκε στη Ρώμη και θάφτηκε στον Αγ. Μάρκο.

Στις 18 Ιουνίου του 1967, την επανέφεραν αρχικά στην Αθήνα και στη συνέχεια στη Χίο. 

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας η ΟΧΣΑ πρόσφερε κεράσματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου