Καλώς ήρθατε στο Blog του Οδυσσέα! Καλή περιήγηση!

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Την Κυριακή 20 Μαΐου η ΟΧΣΑ θα εορτάσει τον Αγ. Ισίδωρο στο ομώνυμο εκκλησάκι στο βράχο του Λυκαβηττού

Τον Άγιο Ισίδωρο, προστάτη και πολιούχο της Χίου, θα εορτάσει η Ομοσπονδία Χιακών Σωματείων Αττικής, την Κυριακή 20 Μαΐου. 

Όπως κάθε χρόνο η ΟΧΣΑ, γιορτάζει την πρώτη Κυριακή μετά την εορτή του (14 Μαΐου, φέτος είναι ημέρα Δευτέρα). τον πολυούχο του νησιοιύ μας στο στο ομώνυμο γραφικό εκκλησάκι στο βράχο του Λυκαβηττού. 

Θα γίνει αρτοκλασία, και μετά το πέρας αυτής, θα προσφερθούν στους Χιώτες που θα τιμήσουν τον Άγιο, παραδοσιακά κεράσματα από το νησί.

Ο λαός έχει συνδέσει τον Άγιο της Χίου, με το...
σχίνο και έχει πλάσει διάφορους θρύλους.

Κατά τη Χιακή παράδοση, “ο σκίνος φύεται εις την γην εκείνην μόνην της Χίου, η επότισαν τα δάκρυα και το αίμα του Αγίου Ισιδώρου”. Την παράδοση που προσπάθησε με επιχειρήματα να αποδείξει ως ιστορικά αποδεκτή ο καθολικός επίσκοπος Pielto de Natalibus και αποδέχεται ωσαύτως ο Έλληνας λόγιος Νικόλαος Πεπαγωμένος, τονίζοντας ότι η μαστίχη είναι θαύμα του Αγίου, από το οποίο εξαρτάται και η θεραπευτική δύναμη της “σχινίνης ρητίνης”.

Τέλος ο Χίος Λέων ο Αλλάτιος προσθέτει ότι κατά την δόξαν των Χίων, μαστίχη υπήρχε και προ του μαρτυρίου του Αγίου Ισιδώρου, όμως ρευστή και υδαρής, μετά δε το μαρτύριο “εγένετο στερεωτέρα και πυκνοτέρα, επομένως άκρως χρησιμοτέρα”. (Ζολώτα σ. 219 Πρβλ και Περ. σ. 263).

Τα προηγούμενα χρόνια η Ομοσπονδία ανταποκρινόμενη σε επιθυμία του εφημέριου του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων, πατέρα Δημητρίου, έδωσε στο Ναό ένα σχίνο τον οποίο μετέφερε από τη Χίο ο τέως πρόεδρος του Συλλόγου Πυργούσων Αττικής, ιατρός Μιχάλης Κούτελος. Ο σχίνος έχει φυτευθεί στο προαύλιο του ναού.

Ο βίος τυυ Αγ. Ισιδώρου

Ο Άγιος Ισίδωρος ήταν ναύτης του βασιλικού στόλου, στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια.

Κάποια μέρα που η μοίρα του στόλου ήταν αγκυροβολημένη στη Χίο, καταγγέλθηκε από τον κεντυρίων Ιούλιο στο Ναύαρχο Νουμέριο ότι ο Ισίδωρος είναι χριστιανός.

Ο Νουμέριος δεν άργησε να ακούσει το ίδιο και από τον ίδιο τον Ισίδωρο, όταν τον προσκάλεσε να ομολογήσει. Τότε τον έδειραν σκληρά και κατόπιν τον έριξαν στη φυλακή.

Ο πατέρας του μόλις έμαθε το γεγονός αυτό, αμέσως κίνησε για τη Χίο, πολύ στενοχωρημένος, διότι ο γιος του εγκατέλειψε την πατροπαράδοτη ειδωλολατρική θρησκεία.

Όταν έφθασε στη Χίο, δε δυσκολεύτηκε να δει το γιο του. Ο Ισίδωρος, μόλις αντίκρισε τον πατέρα του, με πολλή ευλάβεια και στοργή τον ασπάσθηκε συγκινημένος. Το ίδιο έκανε και ο πατέρας του, αλλά δεν άργησε να εκφράσει και τη θλίψη του γι' αυτόν. Ο Ισίδωρος του είπε ότι μάλλον έπρεπε να χαίρεται, διότι είδε το φως που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός. Ο πατέρας του τον παρακάλεσε θερμά να επιστρέψει στην ειδωλολατρία, αλλά ο Ισίδωρος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Τότε, οργισμένος αυτός, τον καταράστηκε και παρότρυνε το Νουμέριο να τον θανατώσει το συντομότερο. Και πράγματι, ο Ισίδωρος μετά από διάφορα βασανιστήρια αποκεφαλίσθηκε.

Έτσι, επαληθεύεται ο λόγος του Κυρίου, ότι «παραδώσει εἰς θάνατον πατὴρ τέκνον» (Ματθαίου Ι' 21). Δε θα είναι, δηλαδή, μόνο οι ξένοι εναντίον των αγωνιζομένων χριστιανών, αλλά και οι άνθρωποι του σπιτιού τους. Και θα παραδώσει στο θάνατο ο άπιστος πατέρας το πιστό παιδί του.

Το σεπτό λείψανό του το έριξαν σε φαράγγι, για να τον καταφάγουν τα όρνεα, λίγοι δε στρατιώτες φύλαγαν εκεί, μην τυχόν έλθουν οι Χριστιανοί και παραλάβουν το σώμα. Όμως, μία Χριστιανή, ονόματι Μυρόπη (βλέπε 2 Δεκεμβρίου), ήλθε τη νύχτα και με την βοήθεια δύο υπηρετριών, την ώρα που οι στρατιώτες είχαν πέσει και ησύχαζαν, παρέλαβε το ιερό λείψανο, το οποίο ενταφίασε.

Την επομένη, ο Νουμέριος πληροφορήθηκε ότι το λείψανο του Μάρτυρος είχε αρπαχθεί. Υπέθεσε ότι οι στρατιώτες δελεάστηκαν με χρήματα και δώρα και επέτρεψαν στους Χριστιανούς να παραλάβουν το σώμα του Αγίου. Γι' αυτό τους φυλάκισε, ενώ παράλληλα κυκλοφόρησε την είδηση ότι θα τους φονεύσει , αν δεν του πουν σε ποιον παρέδωσαν το λείψανο.

Η Μυρόπη έκρινε ότι θα ήταν άδικο να εκτελεσθούν οι στρατιώτες. Γι' αυτό παρουσιάσθηκε στον Νουμέριο και του δήλωσε την αλήθεια. Εκείνος έδωσε εντολή να την φυλακίσουν. Μετά το μαρτύριό της, οι Χριστιανοί έθαψαν με ευλάβεια το λείψανο της Παρθενομάρτυρος κοντά στον τάφο, όπου προηγουμένως αυτή είχε αποθέσει αυτό του Αγίου Ισιδώρου.

ίος Αγίου

Ἔσαινεν Ἰσίδωρον ἐλπὶς τοῦ στέφους,
Καὶ πρὸς τομὴν ἤπειγεν, ἐξ ἧς τὸ στέφος.
Ἐν δ' Ἰσίδωρον ἄορ δεκάτῃ τάμεν ἠδὲ τετάρτῃ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου