Επαναπατρίστηκαν από την Ολλανδία κλεμμένες εικόνες από το 1981 μεταξύ των οποίων αγιογραφίες από τη Παναγιά Κρήνας στους Βαβίλους

Σημαντικά έργα ναών, της Χίου, των Γρεβενών και των Ιωαννίνων

Δέκα μεταβυζαντινές εικόνες, οι οποίες επαναπατρίστηκαν πριν από λίγες ημέρες από την Ολλανδία και παρουσιάστηκαν στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.

Συγκεκριμένα, παρουσιάστηκαν οι εικόνες:...

«Ζωοδόχος Πηγή», «Μυστικός Δείπνος», «Περιτομή του Χριστού», «Έγερση του Λαζάρου», «Άγιος Γεώργιος», «Αγιος Δημήτριος», «Εις ΄δου Κάθοδος» κλεμμένες από τους νομούς Ιωαννίνων και Γρεβενών όπως, επίσης, και τα σπαράγματα τοιχογραφιών «Προφήτης Ηλίας» και «Άγιος Ανδρέας Κρήτης» (έργα του αγιογράφου Μιχαήλ Χωματζά το 1734), τα οποία κλάπηκαν από το βυζαντινό ναό της Παναγίας Κρήνας στη Χίο, το 1981.

Τα εν λόγω επαναπατρισθέντα ελληνικά πολιτιστικά αγαθά που παρουσιάστηκαν στον υπουργό Πολιτισμού Παύλο Γερουλάνο μεταφέρθηκαν για προσωρινή φύλαξη στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, μέχρι την παράδοσή τους στους εκπροσώπους των αρμόδιων Εφορειών Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

Δύο λόγια για τη Παναγιά Κρήνας 
που βρίσκεται στους Βαβύλους

Ο ναός της Παναγίας βρίσκεται στην αγροτική περιφέρεια των Βαβύλων, στην κεντρική Χίο. Στη θέση όπου ιδρύθηκε ο ναός υπάρχει πηγή με άφθονο νερό, στην οποία οφείλεται η προσωνυμία του μνημείου, "Κρήνα".

Ο σημερινός ναός αποτελείται από τον κυρίως ναό, τον εσωνάρθηκα και τον εξωνάρθηκα. Ο κυρίως ναός και ο εσωνάρθηκας εντάσσονται στο ίδιο κτηριολογικό πρόγραμμα, αλλά κατασκευάσθηκαν με χρονική διαφορά μεταξύ τους, στον 12ο αιώνα.

Ο εξωνάρθηκας είναι κατά πολύ μεταγενέστερος, του 18ου αιώνα. Ο κυρίως ναός ακολουθεί τον αρχιτεκτονικό τύπο του Καθολικού της Νέας Μονής, τον "νησιωτικό" οκταγωνικό, με παραλλαγές ως προς τον τρόπο στήριξης του τρούλου στην ανατολική πλευρά, όπου στον ναό της "Κρήνας" υπάρχει ψηλή καμάρα που δεν υπήρχε στο πρότυπο.

Στον εσωνάρθηκα διατηρούνται δύο αρκοσόλια (: ταφικά μνημεία), ένα στη νότια και ένα στη βόρεια πλευρά. Τα αρκοσόλια κατασκευάσθηκαν σε επαφή με τους πλευρικούς τοίχους του εσωνάρθηκα, και με την κατασκευή τους φράχθηκαν προγενέστερα ανοίγματα (θύρες και παράθυρο).

Ο τρουλίσκος και ο δυτικός τοίχος του εσωνάρθηκα κατέρρευσαν μετά τον σεισμό του 1881 και ανακατασκευάσθηκαν τρία χρόνια αργότερα, το 1884, όπως πληροφορεί χρονολογία χαραγμένη στο ανώφλι. Ο εξωνάρθηκας είναι σήμερα ασκεπής και η κάλυψή του μάλλον κατέπεσε με τον σεισμό του 1881.